Rozumiem. Jak już nie będę w stanie ogarnąć drania, to wyeksmituję go do lasu, albo nad rzekę.

Basiu, jak mu się u Ciebie spodoba, to sam wyśle swoje dzieci, wnuki i prawnuki do lasu i nad rzekę

Powodzenia!
Serdeczności

Nie mów, że sam się rozsiewa. Może od razu dać go w koniec działki, nad rzekę, niech się pnie po przybrzeżnych zaroślach.

Nie tyle się rozsiewa, co wypuszcza pędy z korzeni. A korzenie milina lubią zwiedzać okolicę Nagle pewnego dnia możesz zobaczysz nowego milinka w miejscu, w którym zupełnie nie będziesz się go spodziewać.


Nie wiem, Basiu...
Albo zabezpiecz teren, na którym go posadziłaś, przed wędrówką korzeni, albo posadź milin w miejscu, gdzie może swobodnie się rozrastać. Na pewno odwdzięczy się pięknymi kwiatami. To prześliczne pnącze, lubiące po prostu wolność. A tę może u Ciebie znaleźć.

W takim razie muszę przemyśleć jeszcze jego lokalizację. Dzięki za podzielenie się własnym doświadczeniem. Bezcenne!

Basiu, nie zapomnij, że milin bardzo lubi słońce. Posadź go od południowej strony, będzie ślicznie kwitł.

Nie wiem, jaki jest u Ciebie klimat. Jeśli jest duży mróz zimą, to w pierwszych latach po posadzeniu możesz mu zrobić kopczyk z ziemi kompostowej (podobnie jak różom). U mnie nie przemarzał (mieszkam w Polsce zach.).

Wszystkiego dobrego

Dzięki, Muszelko.

Zaczyna się! Barwny jesienny spektakl...
W pobliżu mojego ogrodu.

Po drodze nad jezioro.

taka jesień akceptuję...ale te deszcze nas ostatnio wykańczają...