Sylwuś , u nas nawałnica i ulewa jakiej dawno nie było. Ja się cieszę z deszczu , ale od razu myślę z trwogą o Was! Jak wygląda sytuacja u Ciebie?

Judith napisał(a)

Sylwia, oglądam zdjęcia i oczom nie wierzę, ze takie potworne ilości tego świństwa Wam naniosło...
A pomoc, jaką dostajecie od przyjaciół i ludzi z forum wzrusza i pokazuje, ze jesteście dobrymi ludźmi (wiem, ze to ckliwe stwierdzenie, ale w tej chwili nie umiem inaczej) i macie dzięki temu przy sobie tak wiele chętnych do pomocy osób... To wspaniałe w całym tym dramacie...

Tak to budujące, że jest tyle dobrych dusz dookoła


Śledzę prognozy pogody z coraz większym przerażeniem.... na dziś pomarańczowy alert mamy wydany trzeciego stopnia, burze z gradem i nawalnymi opadami, dla nas to się równa kolejna powódź, a dopiero co zaczynamy się trochę odgarniać z tego świństwa. Trzymajcie kciuki by nas ominęło.....

AniazUroczyska napisał(a)

Sylwuś , u nas nawałnica i ulewa jakiej dawno nie było. Ja się cieszę z deszczu , ale od razu myślę z trwogą o Was! Jak wygląda sytuacja u Ciebie?

Na razie z nieba żar się leje, ale ostrzeżenia przychodzą Mam nadzieję, że nie narobiło Ci w ogrodzie i domu zniszczeń...
Ja jestem prognozami przerażonaDeszczyk spokojny bardzo by się przydał, sucho niemiłosiernie nawet tam gdzie zalane było, ale jak nas utopi to zniszczy pracę i wysiłki wielu osób, które nam pomogły w sobotę...

mam nadzieję ,że się nie sprawdzą te prognozy .....
ma być zwykły deszczyk i już

U mnie też była nawałnica, masakra jakaś. Na szczęście już po i mam nadzieje że u Ciebie też przejdzie bez szkód. Trzymam kciuki!

Sylwia, znasz tę stronę radar opadów?

sylwia_slomczewska napisał(a)

Dzięki

Rośnie na zalewanym miejscu jaka dorodna u mnie i w mokradłach się wysiewa. Trudno uwierzyć. Pozdrowienia i oby Cię omijały szaleństwa pogodowe.

Kochani jesteśmy po burzy, nawalnego deszczu nie było, woda się podobno zmieściła w rowie( dzwoniliśmy do sąsiada).

Bo sami uciekaliśmy ile sił w nogach i na ile powietrza w płucach starczało przed burzą piaskową. W życiu nie myślałam, że coś takiego przyjdzie mi przeżyć, nikomu nie życzę. W ciągu 3 minut od momentu jak się listki na drzewach zaczęły poruszać zaczął się niesamowicie porywisty wiatr, który porwał do góry z pól ten naniesiony pył w tym ten nasz ruszony z nad rowu, świata nie było widać i gonił nas w odległości najpierw 100, a potem kilku metrów, a na koniec to już ten muł mieliśmy wszędzie nawet w zębach. Myślałam, że mi serce stanie. Przestałam się nawet do tyłu oglądać tylko darłam przed siebie ile mogłam. Emuś mówi, że omal Mu ręki nie wyrwałam. Byłam przekonana, że uciekamy przed trąbą powietrzna tak to wyglądało. Jak dopadliśmy domu tętno miałam prawie 100, żołądek ściśnięty na kamień, serce rozgalopowane, nogi jak galareta i nie mogłam się uspokoić. Od razu trzeba było pod prysznic bo cali byliśmy zasypani mułem.

Ten muł to chyba jakieś nasze przekleństwo....

Pogoda zemściła się, że jej prace zlekceważyliśćie, i zgarnęliście cały muł na stertę. To żebyście nie mogli tej sterty wykorzystać na dobre cele, to Wam rozwiała ponownie.

Ale nie ma tego złego, coby na dobre nie wyszło. Nie macie już mułu na stercie?

Coś mateczka natura sobie Was upodobała...