Już to nic nie da. Bo granice ustalone zostały blisko 4 lata temu. Tego już nie odkręcę teraz

Sylwia, nie wiem, jak Cię pocieszyć, wiem, że masz akurat doła z powodu tej sytuacji, ale tak to jest w życiu, czasem po prostu trzeba to przyjąć, chociaż wszystko w człowieku się buntuje, ale nic się nie da już zrobić. Pomyśl sobie, że są większe tragedie, a żyć trzeba dalej, głowa do góry, będzie dobrze.
Zdjęcia sierpniowego ogrodu przepiękne, cudnie kwitnące bujne hortensje, wspaniałe dalie, super.
Bardzo mi przykro, że niestety nie mogłam odwiedzić Waszego ogrodu pomimo wcześniejszych planów, trudno siła wyższa, może jeszcze kiedyś mi się uda. Myślałam, że może przyjedziesz razem z dziewczynami do mnie, było bardzo miło i wesoło.
Pozdrawiam serdecznie.

Trzeba stawiać betonowe dwumetrowe płoty, robić swoje i nie patrzeć na sasiadów.
Nie bez powodu mój M powiedział sąsiadowi że nie po to się z bloku wyprowadzał żeby teraz w komunie żyć. Jak coś pukło i stukło i nas to już sąsiad wisiał na siatce i do gadania chętny. Na kawę nie chciał przyjść a zrobić nic nie szło.
Dobrze że tuje ten kawalątek siatki już zarosły.

Szkoda drzew i Twój żal rozumiem. A te zgodę to coś szybko załatwili.

Masz rację z tym tłem zapożyczonym.

Sylwia przepięknie kwitnąca u Ciebie w ogrodzie pora roku i baaaardzo mi się podoba. Zdjęcia oglądam zawsze kilkakrotnie.♥️♥️♥️

Sylwuś nie zrozum mnie źle ale...
Mam ciągle pod górkę w życiu glównie zdrowotnie od długiego czasu i staram się cieszyć z rzeczy małych i pozytywnych. Nie ma się co zadręczać czymś na co i tak wpływu nie ma.
Trzeba przynajmniej próbować.

4 lata??? A co to za termin???

Sylwia, bardzo Ci współczuję. Sama wiem jak to jest wierzyć w krajobraz zapożyczony - lipa, nie bajka, niestety

Nie jestem biegła w tych tematach, ale może warto zawalczyć skoro jakaś ugoda jednak była?

Sylwia, bardzo, bardzo Ci współczuję i bardzo rozumiem Twoje rozgoryczenie
Sama od dłuższego czasu usiłuję się pogodzić z tym, że to co za płotem nie jest jednak "moim bagnem"...
Trudny temat