A dzieliłaś już kiedyś parzydło? Pytanie jest podchwytliwe oczywiście, chodzi o to, że bez porządnej piły/siekiery/chłopa nawet nie ma co próbować. Chyba, że masz jakiś patent?

Mi też brak miejsca na drzewa owocowe. Sad mi się marzy, a mam ledwo parę wisienek. Od frontu chłopaki wsadzili sosnę i nie dadzą zamienić na jabłoń, tacy są

Bardzo lubię to parzydło, jest wielkie. Chciałam je na wiosnę podzielić i dać jeszcze w dwa miejsca ale nie zdążyłam. Faktycznie daje mega efekt jak ma słoneczko. Szkoda tylko że tak muszę o nie walczyć z gąsienicami. Czasem wystarczy jedna noc, żeby opitoliły pół krzaka.
[/img]

Ewelina, już teraz za to można powiedzieć o irysach, że wyglądają obłędnie. Twoja "testowalnia" bardzo mi się podoba.

Przepięknie, kolorowo i pachnąco , jak sądzę
A ten powojnik cudny.
Kolejny rok nim si e zachwycam
Ja jakoś nie moę takich trafić

Świetne jest to oczko. A dom w kadrze to bym jakimiś drzewami większymi przesłoniła bo centralnie jest na wasz taras z oknami. Ale może masz już tam drzewa ale niskie jeszcze... jedno dojrzałam szpaler wysoki bym dała normalnie jakby mi coś takiego wyrosło z widokiem na taras.

Będziesz coś większego sadzić, żeby go zasłonić?

Ewa
świetną masz tę krainę jezior
i sad też fajny

truskawki ściółkujesz skoszoną trawą ? ....moje też już kwitną i zastanawiam się czym wyściółkować ,żeby przyszłe owoce się nie brudziły

Cześć Basiu. Z przyjemnością obejrzałam sobie Twój ogród i zapowiedz zmian. Wydawało mi się że zobaczyłam znajomy nick jak u mnie napisałaś i fakt - 10 lat temu robiliśmy remont i byłam na FM, również kilkukrotnie zaglądałam do Twojego wątku, choć raczej aktywna nie byłam. Super, że rozwijasz temat ogrodu. Bo to tak naprawdę początek dłuuugiej przygody.

Już meliście piękny ogród a teraz będzie cudny. Super mieć stare drzewa, dodają charakteru. Zmiany ambitne, szkoda że wiosna w tym roku taka inna, zimna i u Was mokra. No ale jesienią dokonczycie założenie.

Wczoraj i dziś przeglądałam wątek bo w domu małe dzieci...
Super, że zdecydowałaś się na kule z cisa. Zdecydowanie warto, poradzą sobie w słoncu a i dodadzą rabacie atrakcyjności zimą.

Klony masz piękne. Myślę, że te 14 to jeszcze nie Twoje ostatnie słowo. One wciągają i to mocno! Są piękne, bezproblemowe i tak wcześnie startują wiosną. O ich zmienności to nawet pisać nie będę. Przez kilka lat miałam je w donicach, obecnie większość w gruncie, ale jak dobrze pójdzie to za 2 lata będzie przeprowadzka. Chwilowo tylko wirtualnie, ale urządzam nowy, większy ogród. No ale najpierw budowa domu do ogarnięcia. A fizycznie to urządzam warzywnik i sad . Założyłam sobie nawet wątek równoległy żeby później pamięcać co, gdzie, kiedy...

Widoki tulipanowe boskie. I ta ilość! 3 tyś!Moje ulubione EE też masz . Ja się na tulipany obraziłam. Są piękne, ale już nie sadzę. Choć nigdy nie sadziłam w tych ilościach. Za to wolę czosnki. Może i liście brzydkie, ale można je ściąć i pięknie kwitną, a co ważneijsze w kolejnych latach powtarzają. Mam też wrażenie, że u mnie ciut się namnażają nawet.

Zapisuję wątek i będę odwiedzać .

Asia nie pozostaje nic innego jak mieć nadzieję i czekać aż ruszy. W naszej ciężkiej glinie drzewa i krzewy długo się ukorzeniają zanim ruszą. Jak przesadziłam derenie od mamy, to chyba 3 lata stały. Hortensje pnące jeszcze dłużej. Klon ginnala u mnie ma z 70 cm, a u mamy 2 m. Tak więc bierz poprawkę na warunki.
Jabłonki śliczne, jednak drzewa kwitnące wiosną bardzo cieszą. Mojemu mężowi marzy się sad jabłoniowy dla samego wyglądu, ale do prac ogrodowych go nie ciągnie, a ja mam zawsze inne plany.
Wczoraj u mnie było ładnie, dziś już po deszczu, trawa przy takiej pogodzie w oczach rośnie.

Podkaszarka bardzo ułatwi życie moje ambrowce dopiero od kwietnia w ziemi, połowa maja, a postępy mizerne. Jeden pokazał łaskawie kształt listków, drugiemu pękają łaskawie pąki, już myślałam, że nic z nich nie będzie. Jest nadzieja

Asiu, ja tylko się podpiszę pod tym, co wspomniała Gosia. Drzewa, krzewy na glinie potrzebują czasu. Kilku lat na zadomowienie. Teraz też ta wiosna taka zimna. U mnie dęby dopiero listki puszczają, chociaż na pewno nic im nie dolega.