Na jesieni 2014 roku pszczoły były wyraźnie słabe. Nie dały się zakarmić na zimę, starsze, mądrzejsze uciekły, młodsze, przeznaczone przez naturę do tzw. zimowli nie udźwignęły obowiązku przetrwania zimy.
Do wiosny 2015 roku osypały nam się wszystkie roje. Z ośmiu rodzin pszczelich nie mieliśmy ani jednej.
Nie da się żyć bez pszczół. Herbata bez miodu nie smakuje, jakże piec pierniki i makowce?






W marcu 2014 roku mieliśmy "literackich" gości, którzy po pobycie u nas spontanicznie znaleźli pasiekę mistrza pszczelarskiego "produkującego" roje. Zostaliśmy obdarowani nowym rojem - piękny gest.



Wszyscy w domu przygotowywaliśmy się na przyjęcie nowego roju. Należało obszar pasieki poddać "kwarantannie", używaliśmy kwasu mrówkowego i ognia do dezynfekowania uli i ramek. Przetapialiśmy stare ramki woskowe, generalnie sprzątali całe pasieczysko.

W tzw. międzyczasie naszym ogrodem zainteresowała się pani scenograf filmu "Pokot" wg. scenariusza Agnieszki Holland i Olgi Tokarczuk. Głowna bohaterka filmu, Duszejko, jest min. zielarką i pszczelarką.

I tak jakoś nasze puste ule i jeden nowy pojechały na plan filmowy a my za nimi:


Tak wtedy wyglądał nasz czerwcowy ogród w telefonie:






Ule zostały postarzone na potrzeby planu filmowego i trafiły na dziewiczą górską łąkę czerwcową:

Pasieka dzielnie spisała się na planie filmowym. Byłam dumna z "moich" pszczół.





W kolejnym międzyczasie zadzwonił znajomy pszczelarz, że zrobił dla nas 2 odkłady. Mieliśmy więc dostać kolejne 2 roje.

A zaprzyjaźniona ilustratorka książek dziecięcych zgodziła się (po raz kolejny) pomalować i oznaczyć nasze "nowe-stare" ule:




Nie miała łatwego zadania: roje osadzone, pszczoły latały wokół głowy, czasami jakby chciało padać a kropiło, czasu było niewiele.
Jak dobrać rośliny? Kierowaliśmy się konturem, kolor był mniej ważny. Kwiaty miały być stricte ogrodowe, nie łąkowe.




I jak, podoba się Wam? Krokus, przegorzan, jeżówka, lilia, róża, ostróżka.

Madzenka napisał(a)

W sobite jedziemy na giełde, zbieraj sie i daj znać skad mam Cię zgarnąć !

Oj nie, oj nie. Nie da rady.

ana_art napisał(a)

Konrad mówi że się zakochał... jak nie kochać takiego ogrodu????
Lilie i jarzmianka (skopiuje!!!) tyle kwiecia... ależ tam musi być bajeczny zapach... ech...

Konrad ma więcej takich ogrodowych miłości.

Aneto, tylko trzeba dobrać lilie niższe. A te nie pachną. Tak mi się wydaje. Trzeba poszukać dobrze.

Bogdzia napisał(a)

Podziwiam. Gdzieś Ty takie piękne i do tego składane krzesła wynalazła? Te oparcia przecudne.

Wiem, zabrzmi niewiarygodnie. Z rana pod sklepem targ z mydłem i powidłem się rozkładał. Pan sprzedawca pamiętał, że kiedyś (a było to 2 lata temu) brałam od niego stare formy piernikarskie z drewna.

Jak zawsze czytałam z zapartym tchem.
Trzymam kciuki Ewo za nowe roje.

PS Mój zaprzyjaźniony "Pan Pszczółka", który od lat dostarcza nam miód, stracił w tym roku 8 /albo 9... już nie pamiętam/ uli razem z pszczołami. Ule skradziono...

Jak to dobrze, że Twoja pasieka znowu pełna, ule cudne

Marto,
roje były od czasów antycznych otaczane opieką i święte. Za kradzież roju groziła kiedyś kara śmierci - uważam, że sprawcom można spokojnie życie darować, obcinając ręce.

Opowiadasz cudnie, chciałabym abyś nie kończyła.
A krzesła klimatyczne.