10/2018 -

taki październik







i pigwa owocuje (jest dla mnie najpiękniej kwitnącym drzewem, z krzewów zaś jest nim jeżyna)



staruszka jabłoń odwdzięcza się za troskę




a trawy płowieją



ta dalia bardzo mi się podoba

11/2018 -

wieże wiertnicze - koniecznie trzeba je przemalować (na jaki kolor, podpowiedzcie, proszę) i przestawić



popularna hacone - cieszy się zasłużoną sławą



wysadziłam ślaz mauretański, wiem, że za gęsto ale miałam 40 sadzonek (nauczka: siać nie na zapas)



dobrze wygląda ten wilczomlecz (migdałowaty?) i nawet u mnie zimuje (na razie od 2 lat, teraz 3 zima)

Grudzień to już zima (tak było w zeszłym roku).




Czasami wzrok potrzebuje materii nieożywionej






tradycyjnie mam dużo dłubaniny wedle różnych gustów





I tak kończy się rok Ogrodnika:

sylwia_slomczewska napisał(a)

O podsumowanie Łąka narcyzowa świetnaHyzop muszę nabyć koniecznie

Dobrze z siewu wschodzi i sam się rozsiewa.

Pszczelarnia napisał(a)

od zimy jestem właścicielką drzewka figowego (mam skłonność do ogrodowych ekscesów)

Ewciu, to mi pasuje na klon polny, ale nie na drzewko figowe ??

Gardenarium napisał(a)

Ewciu, to mi pasuje na klon polny, ale nie na drzewko figowe ??

Danusiu, jesteś Niesamowita. Tak pomyliłam zdjęcia. Tak klon. Ale jest gdzieś figowiec.

W grudniu czekałam na zdjęcia makowców. Nie było. Za to są w całorocznym sprawozdaniu.
Wygląda na to, że ogrodniczo- próżniacze życie prowadzisz tylko w styczniu.
A ja sądziłam, że figowiec ma lekką anemię, bo listki ciut za jasne na zdjęciu.

Pięknie

Figowca uprawiałam, jak Alan Titchmarsh - w walizce lekarskiej ze skóry przezimował mi raz w Broku w namiocie okryty matami słomianymi, ale potem kaput było. Lata 83-88 jakoś tak. Nawet figę zjadłam jedną Warto poeksperymentować, ale to krótka piłka. Mnie się wydawało że "pachnie" kocim moczem drzewko
Napisz czy coś odczułaś.

W sprawie listków figowych głosu nie zabiorę ale ekscesy ogrodowe? czemu nie i to
z grubej rury, taka araukaria np. Kupujemy, przygarniamy bo dlaczego nie? najwyżej padnie po zimie. No tak, na tym etapie nawet wierzę w to, ale ocalała po zimie roślina rośnie, stara się nas zachwycić, idzie zima kolejna, okrywamy, decyzja zapadła. I tak rok po roku wydłużamy jej żywot i naszą udrękę, dokładnie udrękę, życzymy głośno ostatniej zimy a po cichu-może znów uda się ocalić, tylko gdzieś nastąpi kres, inaczej być nie może..czy to jest przyjaźń, czy kochanie, hahah.

Mój ślaz mauretański nie wyrósł a tak go wyglądałam.