Znowu dobre rady
Tyle pracy zrobione, że powiem HEY

Zostawiam coś niezwykle mądrego. Od Monty Dona (https://montydon.com/tips-and-advice/), o drzewach.

STAG HEAD OAKS
Last year a huge oak tree blew down from the hedge that bounds the edge of our garden. Its true size was only really apparent to me once it was lying on the ground. I counted the rings on one of the branches fairly near the top of the tree my eyesight gave out after 102. The tree itself was probably four or five times that age – which in oak time, is middle-aged – so a piece of history as old as Windsor castle.

It was a ‘stag-headed’ tree. These are seemingly more dead than alive with most of its branches leafless and worn like antlers – hence the name. It is a phenomenon whereby the bark and sapwood of the upper branches – sometimes the vast majority – have rotted but the tree grows a new and completely healthy crown. They can remain in this way for at least 100 years, seemingly clinging to life through a few leaves with the vast majority of the tree a gaunt skeleton. But despite its appearance, the tree is as alive as you or I.

Despite this, many Stag heads have been needlessly cut down on the faulty assumption that they were dead. But one of the remarkable aspects of oaks is that they very rarely die of old age. Most end up, as this one did, having been blown (or cut) down long before anything like old age finishes them.

No other plant in Britain is so important for hosting and encouraging wildlife as oaks and no other so resolutely able to adapt and survive even near-total decay.

Given an oaks astonishing ability to absorb and host a myriad forms of life , the inevitable fungi that are admitted to the dead wood do not seem to damage the heart wood. Certainly when I started to saw it up even the apparently ‘dead’ wood had plenty of material hard enough to quickly blunt the chain saw.

Whilst it was stretched out on the ground like a toppled giant it was fascinating to see just how many holes and hollows there were right up the trunk and throughout the larger branches. Each one of these would have been a potential home for birds or bats, let alone the mass of different insect and fungal life that live in and on the bark and the leaves.

Oaks might seem to belong to an impossibly distant future but now is a good time to plant one in for people and a vast host of wild creatures to still be appreciating in 500 hundred years time.



Z zachętą dla Miry (rozważa) do posadzenia liściastego, żeby miała więcej materii w ogrodzie.

Ewa, wczoraj już nie dałam rady napisać, choć Twoją propozycję u Anitki doczytałam. Chętnie zobaczę jakie masz dynie, marzy mi się taka zielona burchlasta, zapomniałam nazwy odmiany. Kocham dynie uprawiać, patrzeć na nie i jeść

Ta szałwia jest jedną z moich ulubionych roślin:





(mamy suche i ciepłe zimy)

Piwonie są bardzo wytrzymałe. I sama widzisz, że rosnąc "w piachu" u Twojej mamy (czy to jest piach na pewno?) "dają radę", co oznacza, że nie potrzebują dużo nawożenia.

Po co piwoniom robić kopczyk z obornika na zimę? To są mrozoodporne byliny. Młode ew. można przykryć stroiszem iglastym (kiełki piwonii znajdują się zaraz pod ziemią).
Jak liście są zdrowe (bez oznak chorób grzybowych), to się je zostawia i one są osłoną dla karpy.


Podczas sadzenia trzeba zrobić im dobre warunki, w dołek można dać kompost i przekompostowany porządnie obornik ale dokładnie wymieszać z glebą rodzimą.


To są moje doświadczenia - może ktoś ma inne i się podzieli nimi.

Zostawiam coś niezwykle mądrego. Od Monty Dona (https://montydon.com/tips-and-advice/), o drzewach.






Z zachętą dla Miry (rozważa) do posadzenia liściastego, żeby miała więcej materii w ogrodzie.

Ewa, wczoraj już nie dałam rady napisać, choć Twoją propozycję u Anitki doczytałam. Chętnie zobaczę jakie masz dynie, marzy mi się taka zielona burchlasta, zapomniałam nazwy odmiany. Kocham dynie uprawiać, patrzeć na nie i jeść
Jesień niesamowita w tym roku, dziś w krótkim rękawku kosiłam trawę.
Ewcia, a nie masz przypadkiem nasion rudbekii cherry brandy, trybuli leśnej albo fenkuła. Tych szukam.
Sama zostałam w chałupce, wszyscy rozjechali mi się po świecie to myślę o takich małych przyjemnościach ogrodniczych, o ile mam wieczorem jeszcze siły by pomyśleć.

A jeszcze dopytam, czy ogród Nithy, tej od kolekcji szklanych kloszy i brocante można gdzieś zobaczyć?