Śnieżniki dalej dziarsko kwitną, podobnie jak bratki sadzone niedawno w dużości onego:



Zaczyna nieśmiało kropkowana miodunka, łubin zagęszcza swoją rozetkę, a na pierisie buszują pszczoły:

Przez tą całą wiosnę tak się niektórym namieszało, że aż zaczęli zadawać sobie pytania filozoficzne o naturę rzeczy, np. taki batat głęboko wychowany w kulturze woke, przekonany o tym, że może być kim tylko chce, postanowił się identyfikować jako kwiat strelicji- kto bogatemu zabroni?

Ja z kolei zaczynam się identyfikować jako patologiczny doniczkowy zbieracz, oto pierwsze symptomy, a im w dalej w las, tym będzie gorzej... Szczególnie w związku z planowaną rewolucją na rabatach (tak, tak, wiem.. która to już z rzędu? ):

Wróćmy jednak do poprzedniego weekendu, bo bawiłam się przednio w towarzystwie świergolu ptaszków, ciepełka, łopatki, ziemi, 60 doniczek P9, pod ścisłą obserwacją 2 przystojnych tajniaków:

Trochę ta zabawa pochłonęła czasu, ale spędziłam go w doborowym towarzystwie

Potrzebuję większej ilości słonecznych parapetów... albo pomocy specjalisty .
Połowa z tej 60-ki jest dla mojej mamy i to jest moja główna linia obrony w tej chwili

W ogóle to pierwszy raz spotykam się z niepomidorowymi liśćmi u pomidora, oto porównanie:




2 odmiany brandywine mają takie właśnie listki, interesujące

A oto najbardziej wdzięczny pomidorek, czyli malutka Venus i na dokładkę jedna z miechunek:

Chyba w końcu udało się wykoncypować odpowiedni kształt rabaty (będąc odpowiednio nakierowana przez Was- dzięki, że jesteście na straży i zapobiegacie potencjalnej wtopie ), chociaż może jeszcze gdzieniegdzie delikatnie nadaje się do face liftingu: