Dzisiaj całkiem niechcący trafiłam na taki wątek:
https://www.ogrodowisko.pl/watek/2729-ogrodek-z-widokiem-na-stodole-stajnie-wiate-z-maszynami-i-wychodek
i znajduję pewne podobieństwa znasz go? Przeglądam go sobie z przyjemnością

Hej Bożenko nie znam tego wątku, ale z wielką chęcią obejrzę: przeleciałam na szybko kilka stron i widzę, że jest stodoła, winobluszcz, doniczki z pniaczka, teściowie i pergola hahaha super dzięki za podesłanie

Ja właśnie skończyłam czytać ten niezwykły wątek, gdzie ugrzęzłam na amen...Niesamowity ogród... Szkoda, że bez kontynuacji wątku...

Niestety nie udało mi się wygospodarować czasu, żeby zagłębić się w tą opowieść, mam ogromne tyły również w odwiedzaniu Waszych wątków, pocieszam się myślą, że już niedługo 9 dni wolnego- zacznę czytać Cherezińską i chociaż trochę nadrobić Ogrodowisko A tymczasem, korzystając z okazji, że mój chłopina bawi się na koncercie, wybrałam i skadrowałam fotki z 2022. Pozwólcie zatem, że zabiorę Was na chwilę do 2022

Pod koniec stycznia 2022 nasze życie wywróciło się do góry nogami za sprawą tego oto szczęścia- biedactwo przybłąkało się do znajomych, nie udało się odnaleźć właścicieli, a ponieważ jesienią ubiegłego roku odeszła nasza psinka Soniuta, nasz dom był pusty i smutny, aż do tego momentu Oto Dusia, zwana też przez nas Dupsikiem:



Takiego przytulasa jak ona jeszcze nigdy nie spotkałam wśród piesów i jak widać w okamgnieniu skradła nasze serca:

Houdini był z niej jednak przeokrutny, więc musieliśmy poczynić nieplanowane zabezpieczenia, na przykład dołożyć drewnianych paneli, bo przeskakiwała przez 1,5m płot bez problemu (wyszło to jednak naszemu ogrodowi na dobre , zyskał odświeżony look):



Nasz przeciskak dawał radę przejść nawet przez tak wąskie przęsła bramy, więc trzeba było tymczasowo wypełnić przestrzenie między prętami deseczkami, a później dospawać dodatkowe, czego się jednak nie robi dla naszego oczka w głowie

Przedwiośnie tego roku było wyjątkowo mokre, łąka nad stawem zamieniła się w jezioro:



Pod koniec lutego wypatrujemy już z utęsknieniem wiosny, każde, nawet najmniejsze ździebełko cieszy niezmiernie::




Mamy niecne plany wobec warzywnika, który jednak na razie wygląda niezbyt atrakcyjnie po przedłużającej się zimie:

04.03.2022
Szym bierze sobie wolne i z przywiezionych z zakładu desek montuje dla mnie podwyższone grządki w liczbie mnogiej- koniec ze skoliotycznymi rabatami



Tego dnia pracuję zdalnie, korci mnie bardzo, żeby iść i podziałać w ogrodzie razem z nim, ale pozostaje mi jedynie okazjonalne podglądactwo z salonu (no może z wyjątkiem 5 minutowej przerwy na dokumentację fotograficzną, tak na rozeznanie)

Z okna salonu dostrzegam też takiego skrzypka na dachu:



Mini skrzyneczki poskręcane:



I wypełnione ziemią z kompostownika- wymarzyłam sobie w tamtym roku mini farmę kwiatową, wobec tego 8 dużych i 4 małe podwyższone grządki POWINNY mi wystarczyć, prawda? Prawda?

W międzyczasie tatulek przywozi od siebie z firmy kilka betonowych bloczków imitujących deski, które wykorzystujemy jako ścieżkę wiodąca do przycupałki: