Aga, ja też nie chodziłam do przedszkola. Skutki wyżu demo. Pewno dlatego mam teraz problemy z uspołecznieniem
Ale moi małoletni lubią chodzić i do przedszkola i do szkoły. To ja nie lubię tam bywać i oglądać bezsensów. Oraz słuchać.

Edit: co do tej intelektualnej diety, którą to ma zaoferować mojemu Średniu, to w zakresie matematyki on juz ta trzecią klasę zdaje się przerobił w drugiej klasie. Cofnął się w tym tygodniu chłopina do rysowania wisieniek w szklankach.

No tak, zebrania w szkole.
To jeszcze jeden komentarz zasłyszany. Od starszej pani, która znienacka została prawnym opiekunem wnuczka gimnazjalisty i poszła na wywiadówkę: Te dzieci w szkole, to teraz same anioły, to by pomyślał kiedyś. Wszystkiemu winni nauczyciele, każdy rodzic broni swojego dziecka, bo ono święte prawie. Ja to bym tych chłopaków w pole pognała, zajęcie jakieś dała, od razu by im głupoty przeszły.

O, to to Dasiu mądra kobieta była.

Mądra, szkoda, że jej nikt nie słuchał tam.

Właśnie.

A propos zebrań w przedszkolach to można by odnieść wrażenie, że w okolicy mieszkają same niejadki. A w słoneczny wrześniowy poranek dzieci ledwo widać spod pięciu warstw ubrań. Może jakby je nieco rozebrać i czasami dac zgłodnieć, czytaj: przestać ganiać z jedzeniem po placu zabaw (częsty widok tu u nas, dzieci sa gonione głównie przez produkty firmy Danon oraz banany) to jadłyby normalnie i chorowały ciut rzadziej?



Ależ jestem dziś złośliwa. Na pewno przyjdzie mi za to gorzko zapłacić.

Ewa, ja chodziłam do przedszkola, ale mam tylko kilka dziwnych migawek w głowie z tego okresu i to raczej mało ciekawych. Moi wolą być w domu niż w szkole.
A ta kobieta wyjątkowo mądra była

A ja zawsze chciałam chodzić. Mała M lubi przedszkole. Ona jest bardzo towarzyska.

Dobranoc. Miło było was "zobaczyć". Idę poczytać mój ponury szwedzki kryminał i spać. Może zanim zasnę dowiem się kto zabił panią pastor wieszając ją na chórze. To już tylko jakies 40 stron ; )

A ja wyłam, bo nie chciałam zostawać w przedszkolu. Mam w pamięci nawet taką migawkę, że raz zdjęłam z nogi kapcia i rzuciłam w panią, ktróa bardzo starała się mnie przekonać do zostania i wygoniła tatę do domu. Powiedziała, ze da sobie ze mną radę.

Nie śni Ci się potem pani pastor na chórze?
Ja nie chodziłam do przedszkola, a dzieciństwo u boku ukochanej babci będę wspominać jako cudowne. A rysować się uczyłam sama - młodsze rodzeństwo mamy po zakończeniu roku szkolnego dawało mi zeszyty, gdzie zostały im jakieś wolne kartki i tam rysowałam. Zeszyty takie szarobure oczywiście.