Witam wszystkich bardzo serdecznie i dziękuję za miłe słowa. Uwaga o wnuczku była oczywiście żartem. Młodzież może tak myśli, ale ja do niej już nie należę. Na forum sama chętnie czytam wasze opowieści więc i pisać będę.
Może trochę historii naszego ogrodu. Na działkę trafiliśmy przypadkiem, zauroczyło nas to miejsce i postanowiliśmy ją kupić z zamiarem wybudowania domku letniskowego, jednak z czasem nasze plany zmieniły się i wybudowaliśmy dom całoroczny. Obydwoje z mężem wychowaliśmy się na wsi i z czasem w bloku zaczęło nam być duszno, a posiadane działki jeszcze bardziej to spotęgowało. Było to w latach 90-tych, działka miała 30 arów. Po kilku latach sąsiednia działka była do sprzedania i staliśmy się posiadaczami następnych 30 arów. Pomyśleliśmy, że jak mieszkać na wsi, to już w prawdziwej przestrzeni.
Budowa domu trochę trwała, (bo my z tych, co mogą sami to robią), praca, dzieci, dojazdy - 25 km, nie były ułatwieniem. Pierwszych kilka krzewów posadziliśmy 1999r. i od tego czasu małymi kroczkami posuwamy się do przodu. Muszę tu podkreślić, że udawało nam się po kawałku ujarzmiać ugór (na działce nic nie rosło, była to zaniedbana łąka) tylko dzięki pracowitości mojego męża. Wykonał na niej ogrom ciężkiej pracy. Bez żadnych maszyn zakładaliśmy wszystkie trawniki. Posadzenie każdej rośliny polega na wykopaniu dołka i wywiezieniu piasku,(mamy już spory cypelek), a w to miejsce nawiezienie dobrej ziemi z kompostem - tak na dobry start. Kupiliśmy lepszej ziemi, (mamy ja składowaną w ogrodzie), by choć trochę wody przytrzymać przy korzeniach, kompostu przy takiej działce nam nie brakuje.
Działka nasza z jednej strony graniczy z zarośniętym dawnym stawem i w tej chwili wygląda jak bagnisty rezerwat. Z tego tez powodu nie mamy tam ogrodzenia, staraliśmy się wtopić nasz ogród w to miejsce. Na naszej działce też była część bagienna i w tym miejscu wykopaliśmy staw. Wodę w stawie mamy ze źródeł podziemnych i cieków wodnych kończącej się na naszej działce Wyżyny Lubelskiej.
Chyba przesadziłam, teraz trochę zdjęć.

"Nasz rezerwat"


nasz staw


jesienny widok z granicznej grobli na fragment ogrodu


letni widok z salonu

Ja od razu zapytam... brzozy śmiecą Wam strasznie? Czy dajecie radę to opanować? Bo widzę, że pod nimi zieloniutko
Pytam bo mam zamiar posadzić aleje brzozową

Zapowiada się pięknie! Witaj Vivo!
Czekam na więcej!

Piękne miejsce!Uwielbiam takie siedliska z dostępem do wody!

Witaj Viva i dziękuję za miłe słowa i przypomnienie historii mojego "poradnictwa", które sięga lat 2003 Niedługo w lipcu 2013 stuknie mi 10-cio lecie
Kwietnik i Ogrody wspominam bardzo mile - to było dla mnie bardzo nobilitujące znaleźć się w Redakcji fajnego pisma

Ale teraz mam coś swojego: Ogrodowisko i cieszę, że skupia tak piękne ogrody, z których każdy z Was może być dumny.

Jak spojrzałam na to pierwsze zdjęcie to zanim poczytałam niżej, pomyślałam sobie, och zaraz tu pewnie zajrzy Dzidka, zjeżdżam niżej i patrzę: - Dzidka już jest

Och pisz jak najwięcej bo wszyscy chętnie czytamy, a nie tylko oglądamy "obrazki".

W ogrodzie Babci Jasi też mam takie fotele. Z tamtego ogrodu dużo było robione do Kwietnika, zapraszam http://www.ogrodowisko.pl/watek/267-ogrod-babci-jasi

Widok z okna piękny , a cała działka z tą dziką częścią to coś o czym marzyłam ale już sie nie spełni. Pieknie masz pokazuj jak najwięcej.

Kochana , gratuluję Ci takich kolorów , też mam piaski i dążę do takiego efektu. Przepięknie . Pokazuj i opisuj . A ja od razu poproszę o opisanie roślin - kolorowych kwiatów sprzed okna balkonowego.

Hm...ogród na piasku? No to vivat! Masz Vivo przepiękne roślinki na tym piasku! Widoczek z okna – jak obraz na ścianę. A to pierwsze zdjęcie – takie z duszą... Czarujące klimaty u Ciebie... Takie angielskie... Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam!

Twój ogród to coś dla mnie, bo lubię byliny. Zachwycił mnie sposób dobierania kolorów, kępa lawendy cudowna. A na zdjęciu nad lawendą (2. od góry) wypatrzyłam roślinę kwitnącą na niebiesko. Co to?

Ach, już wiem, że będę do Ciebie zagladać przy każdej sposobności Takie miejsca lubię poznawać czytając i ogladając, więc liczę, że zdjecia przeplatać się będą z opowieściami