Agato, chyba powinnaś się przyzwyczaić. To, że nie chwlili wylewnie, niekoniecznie oznacza, że nie zauważyli. A może nie bardzo wiedzieli jak pochalić, ze zdziwienia? Mnie zwykle odbiera mowę, jak się dziwię...daj Im szansę. Z wiosną to masz szczęście, każdy już chciałby żonkile oglądać w swoim ogródku. My, niestety jeszcze musimy poczekać.

Agnieszko, a ja lubię nie tak bardzo wylewnych ludzi. Ci za bardzo nieraz mnie denerwują. Mam na myśli, ze niektórzy są w tej wylewności nie bardzo szczerzy. A tak w ogóle piękny kraj ta Holandia. Byłam tylko raz, a wspomnienia mam bardzo pozytywne.

Ja też nie lubię może egzaltacji ale czasem mina ,czy jedno słowo daje mile poczucie, że starania były ważne i potrzebne. Mnie zawsze rozczula kiedy dostaję prezent starannie i własnoręcznie opakowany, a moja rodzina zawsze wyszukuje pięknych papierów i wstążek. A kulinarne sprawy... powinnaś być z siebie dumna, że tak dużo tradycyjnych polskich potraw przygotowałaś,udekorowałaś dom, wybrałaś prezent dla każdego i włożyłas w to swoje serce, żeby było jak najmilej. To chyba najważniejsze. Pamiętam jak szykowałam kiedyś paczkę dla ubogich rodzin i kupiłam herbatę dobrej firmy, słoik Nutelii, konfitury, porządną kawę, różne produkty, które sama uważałam za atrakcyjne i dobrej jakości. Ktoś mógłby powiedzieć,że bez sensu, przecież można by byle co, najtaniej, za to więcej - 3 paczki miernego makronu,cukier i makę.Tylko, że ja bym się z tego nie cieszyła. Tak więc uważam, ze świetnie, że się postarałaś, a nie serwowałaś beznamiętnych gotowców ; ) tak powinno być.
SkoroTy potrafisz docenić starania innych względem siebie to normalne, że podobnie oczekujesz i z czysto ludzkiego punktu widzenia brzydko ze strony Twoich gości, Ty orientujesz się w ich zwyczajach i mentalności, a oni w Twoich nie?

Hmmm wiem co czujesz, jednak człowiek podświadomie oczekuje aprobaty, gdy się dla kogoś natrudzi, ale widocznie Holendrzy nie są w tej kwestii zbyt domyślni

za to ja cię mogę szczerze pochwalić, prezent wyszedł prześlicznie



Agato, pośliniłam się przy pierniku, oszalałam na widok góry prezentów i...wiosna to już powaliła na kolana, szok...kwitnie ci róża!
pozdrawiam poświątecznie,

Irenko, mam nadzieję, że już zdrówko wróciło Pozdrawiam ciepło

Agniecha, Weronika - chyba sie udało. Wszystko zjedli, z wyjątkiem karpia w galarecie. Nigdy mi się nie udaje. Ja go nie lubię po prostu i on to chyba czuje (przepraszam za czarny humor). Piernik bardzo się okazał dobry i zniknął w oka mgnieniu, podobnie jak śledź, sernik, kapusta, barszcz etc. Ale tak po prawdzie to Holendrzy nie są najlepszymi adresatami wszelkich wysiłków. Z zasady nie okazują uczuć, ani negatywnych ani pozytywnych. dla nich wszystko jest smaczne - i hamburger w wiadomym barze i danie, nad którym człowiek kilka godzin spędza. Nie będę się na przykład już starać jakoś nadzwyczajnie pakowac prezentów, bo w ogóle tego nie zauważyli. Jakby całe życie tylko takie dostawali. A prawda jest taka, że oni zazwyczaj nawet sami prezentów nie pakuja tylko każą zapakowac w sklepie. A ja, , uskrzydlona posiadaniem pistoletu klejowego, przesiedziałam nad tymi prezentami całkiem sporo czasu. A tu nic. Zero zachwytów! A żeby nie być gołosłowną to jeden przykład pokażę, bo akurat sie zawieruszył w tym rozgardiaszu i nie dotarł do adresata. W niedzielę dojedzie. Dizeki temu, że został pod choinką mogłam go uwiecznić. Całkiem nieźle wyszedł


Trochę żartuję, ale na prawdę to nie są specjalnie wylewni ludzie. Taki sort, co zrobić