Mirka, tak sobie myślę że najlepszym terminem operacji dla ogrodomaniaka jest październik, koniec września . Dodałam uśmiech, bo najczęściej ma się niewielki wpływ na termin operacji, albo dolegliwości i ograniczona sprawność już wcześniej nie pozwalają pracować. Dla mnie już poprzedni rok był trudny, stopniowo coraz mniej mogłam zrobić. Teraz przez 6 tyg. chodzenie o dwóch kulach, czyli obie ręce zajęte. Do tego zakaz noszenia ciężarów, obciążania nogi. Nie jestem w stanie nic zrobić w parterze, jak coś spadnie na podłogę to leży aż mąż podniesie. Podejrzewam że cale lato na straty pod względem ogrodowym, nie wiem czy coś da mi się zrobić jesienią.
Więcej na temat kolejek itp. - PW.

Aniu, o deszczu i wnukach czytałam - najczęściej zaglądam w komórce więc jestem na bieżąco w ulubionych wątkach, ale wtedy mi się źle pisze i wychodzą jakieś dziwolągi.

Edytka, Hania - fajnie jest mieć trochę więcej czasu na błądzenie po różnych ciekawych a dotychczas z braku czasu nieodwiedzanych wątkach.

Jolu, nic nie wiedziałam o Twojej operacji.
Bardzo się cieszę, że wszystko pomalutku wraca do normy
Fajnie, że doczekałaś się pomocników. Dopiero w takiej sytuacji podbramkowej widzimy, co to znaczy sprawność fizyczna
Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki za pomyślną rekonwalescencję

Pomocnicy byli bardzo dokładni . Wypielili wszystkie siewki. No, ale nie stałam nad nimi i nie mówiłam co ewentualnie może zostać. Przy okazji widać że na tyłach rośnie mi sąsiedztwo.

Poza tym zimno jest, śnieg padał przed południem. Nie chce się wychodzić na zewnątrz.

Jolu wracaj do zdrowia a dobrzy ludzie pomogą w pielęgnacji ogrodu. Doskonale rozumiem co znaczy choroba i brak możliwości pracy w ogródku.

Jolu, nie wiedziałam o operacji. Życzę zdrówka tobie.
Ogródeczek ładnie posprzątany. To nic, że siewki wypielone. W tym roku pewnie byś nie dała rady się nimi zajmować. Masz sporo tego dobra do ogarnięcia.
Ogródek musi sobie radzić.
Masz piękną lawendę, ładnie przezimowała. Moja kiepska, a całą zimę się nią zachwycałam, a teraz musiałam dwie na maksa przyciąć, kiepsko wyglądają.

Jolu, bratki masz w pięknej kompozycji. Niby same bratki, a różna wielkość sprawia, ze super to wygląda

Nie czas żałować róż gdy płonie las!
Jolu, jesienią znowu się coś rozsieje, będziesz miała nowe rośliny trochę później.
Zdrowiej, i dochodź do sprawności. Widziałaś mój śnieg? Ale ze swego okna u siebie chyba też widziałaś?
Szczęśliwie słońce wszystko stopiło w pół godziny.

Zdrówka życzę i słoneczka

Jolu. żeleźniak od Ciebie żyje i ma się świetnie. Ale fotki mu jeszcze w tym roku nie robiłam. Teraz do kwitnienia szykują się Rh, azalie i orliki. Czekam na słońce.
Mam nadzieję, że przymrozek i opad śniegu za dużo Tobie nie uszkodziły roślin.
Nie wyłaź z domu na ten zadeszczony ogród. Buziaczki,.

Podtrzymujecie mnie na duchu, łatwiej znosić bezczynność przymusową. Dziękuję.

Zbyszku, oby choroby omijały nas szerokim łukiem, nie ograniczając zdolności do ulubionej pracy

Iwonko, no nie reklamowałam się . Masz rację, nie ma co żałować wypielonych siewek. I tak nie dałabym rady .
Bratki lubię, muszą być wiosną.

Gobasiu, dziękuję

Haniu, cieszę się że żeleźniak nie przynosi mi wstydu. Do ogrodu i na zewnątrz nie wyłażę. Akurat jestem w takiej luksusowej sytuacji że nie muszę. Od lat nie miałam 6 - tygodniowego urlopu. Trzeba wykorzystać, nie szkodzi że ograniczenia są.

A za oknem pada. Deszcz ze śniegiem.