Witaj. Przybiegaj się przywitać. Pięknie u Ciebie. Dużo pracy i serca włożone w ogród. Będę na pewno szukać inspiracji u Ciebie

Jolu, ciepła życzę , bo wczoraj mimo słońca u mnie go nie było. A ciepłoluby go potrzebują. Miłej niedzieli.

Joku napisał(a)

Agnieszko u mnie też popadało trochę. Nie wyobrażam sobie wiosny bez bratków w donicach. Masz rację, z czasem się nudzą. Wyrzucam je jak zrobią się duże i zaczynają opadać na boki.

Renata, czytałam. Więc u mnie nie mają szans bo u mnie raczej sucho. Ale twój pomysł mi się bardzo spodobał. Trzeba wymyślić coś innego w runiance.

Haniu u mnie też jest trochę siewek a raczej samosiejek. Już kwitną ale są małe.
Masz rację, chodzić trzeba.

W ub.roku posadziłam w runiance ciemierniki.Jestem zadowolona z tego sąsiedztwa.

Dziękuję za odwiedziny Beatko. Wpadaj, będzie mi miło.

Haniu wczoraj było dość ciepło, udało się popracować w ogrodzie.

Bogusiu, pomysł z ciemiernikami niezły.

U Ciebie ułudka a u mnie szaleje tak niezapominajka.
Mszycy też pełno miałam. a wczoraj walczyłam ze ślimakami, upodobały sobie bergenie.

Niezapominajkę też mam, pozwalam jej się rozsiewać do woli. Mszyc póki co nie zauważyłam a ślimaki też mam ale w rozsądnych ilościach.
Wczoraj trochę porządku zrobiłam więc można było pstryknąć zdjęcie. Przez okno bo na dwór wyjść się nie chciało.

I masz Jolu bliskie sąsiedztwo, a były takie fajne przestrzenne widoki, szkoda...
Pozdrawiam z mokrego ogrodu

Piękne kontrastowe rośliny pokazujesz Jolu. Tak jak Ania pisze masz bliskie sąsiedztwo.

Niestety, sąsiedzi mają piękny widok zza płotu, Ty jeszcze nie, a może i nie będzie? Onegdaj spotkałam sąsiadkę z kijkami aż na rogatkach w kierunku Gdańska, a ja na ścieżce rowerowej z psem, bo równo, i też w tym samym miejscu. Pyta się, czemu tak daleko? Na to jej odpowiedziałam, że blisko to mam cały czas, a o dali to muszę przypominać sobie co jakiś czas, bo zapomnę jak wygląda.

Też wybieraj się poza ogród, żeby nie za[pomnieć o dali. Miłego tygodnia w zdrowiu.

Ano, wyrosło mi sąsiedztwo. Ja już na szczęście trochę zarosłam . Budowa dobiega końca i powoli przestaje straszyć. Natomiast nasza szopka uzyskała właściwe proporcje bo przedtem wyraźnie dominowała w tej części ogrodu.