Eliso trochę róż mi się uzbierało. Byłoby więcej ale gdzie je upychać? Wczoraj właśnie upchnęłam dwie Lovely Fairy, pomysł pojawił się nieoczekiwanie. Jakoś się trzymają chociaż korzenie bardzo ucierpiały. Ciekawa jestem czy przetrwają.

Aniu ogród wydoroślał, ja się postarzałam. Czas leci nieubłaganie. Na siedzenie ostatnio mam za mało czasu, ale mam nadzieję że w końcu się ogarnę .

Ja też ostatnio nie wyrabiam na zakrętach....a żniwa za pasam

Mnie na szczęście żniwa już nie grożą, ale znam robotę z własnego doświadczenia. Oprócz truskawek najgorsza. Ale dla mnie to są wspomnienia z czasów kiedy nie było kombajnów a snopowiązałki bywały rzadkością.

Ja pamiętam żniwa z sierpem i kosa, Dobrze, że już tak nie trzeba. Aniu trzymaj się

Jolu, zaglądam na twoje przemeblowanie. Zawsze tojakaś dodatkowa praca nieprzewidziana, ale może rożyczkom nie zaszkodzi"
Trzymam kciukasy.

U siebie dziś wojowałam tez z różami, pnące po deszczu posypały się i straciły wygląd. Jedna pojdzie do wykopu. Na razie postradała gałęzie do korzenia.

Za mojej młodości rolnictwo było nieco bardziej zmechanizowane, głównie dzięki pozostawionym przez Niemców maszynom. Była u nas taka co cięła zboże i układała w kupki przygotowane do wiązania. Potem pojawiły się snopowiązałki, ale ja już wtedy nie brałam udziału w żniwach.
Wykopaną różę musiałam przyciąć bo nie daje rady, gałązki przywiędły. Ta bardziej w cieniu lepiej się trzyma.
Przy twojej róży sporą część pracy masz już za sobą. Ale korzenie niełatwo wykopać, zwłaszcza jak duża róża.

Róża 10-letnia.
Pół karpy spróchniałe. Zobaczę jak się zachowa po cięciu. Drugie pół, pewnie żyć będzie. Ale straciłam do niej serce

Usiadłam, przeglądam zdjęcia z Twojego ogrodu, bo muszę napisać że dziś byłam u Joli w odwiedzinach, razem z Ewą i Vitą, było wspaniale Jola nas cudownie ugościła
No i pogaduchy I Jej śliczny ogród

Lawenda olbrzymka, ma niesamowite długie łodygi i kwiatostany, jeszcze nie rozkwitła całkowicie, ale w tej fazie była zjawiskowa

Paproć, która się sama zasiała na skraju ścieżki