Ewa, pewnie to właśnie ta. Już ktoś mi ją identyfikował. Kupowałam chyba bez metki. Dzisiaj wolałabym twoją Gienkę, Susan albo Nigrę. Ta moja ma jedną dużą zaletę, bardzo powoli rośnie.

Bardziej podobają mi się takie o ciemniejszych kwiatach. Gwiaździsta wcześnie kwitnie i zawsze jest strach że przymrozek ją załatwi. Dzisiaj chyba przetrwała, było lekko na plusie. Jak się zachowuje Genie pod względem siły wzrostu? W naszych ogrodach wielkość jest problemem.

Daga, moja pierwsza myśl też była taka że pojadę tam z wiaderkiem i szpadlem żeby choć kilka kępek wykopać. Ale ostatecznie nie pojechałam, trochę z lenistwa, trochę z obawy że ktoś może mnie przegonić. No i wstydziłam się że ludzie będą się gapić i myśleć co ta wariatka tam szuka bo zaraz po sąsiedzku biegnie stara ruchliwa szosa.

Ewa, no właśnie. Zwarty pokrój drzewka w sam raz na nasze niewielkie areały. Mam w pamięci widzianą dawno temu w jakimś poznańskim ogrodzie magnolię Nigrę, nie mogę zapomnieć jej uroku. Prawie tak samo na mnie działa Genie, jedynie nieco studzi moje pragnienia wrażliwość na mączniaka o której piszesz. No i dobrze bo gdzie ja bym nową magnolię posadziła?

Haniu, Kaszuby są dość rozległe. Wychowałam się w okolicach Wieżycy, to kaszubski biegun zimna. Stamtąd wyprowadziłam się w okolice Lęborka i już byłam szczęściarą bo w moich rodzinnych stronach jeszcze gdzieniegdzie leżał śnieg a w Lęborku można było już zobaczyć pierwsze listki na drzewach. Aktualna miejscówka też nie jest najgorsza, na granicy strefy klimatu morskiego.

Magara, nie jestem sama , dobrze mieć bratnią duszę .

Ewa, moje róże dobrze przezimowały, poprzednią zimę też. Pewnie to wpływ klimatu bo do morza w linii prostej nie jest zbyt daleko. Poza tym w ogrodzie zrobiło się nieco zaciszniej, drzewka i krzewy podrosły, dość duży dom sąsiada osłania od zachodnich wiatrów.