Jolu, ależ niespodziankę sprawiłaś tymi zdjęciami z lasu. Jesteś szczęściarą, że masz możliwość oglądania tego spektaklu na żywo.
Przylaszczki nigdy nie widziałam na własne oczy. W pobliskich lasach dostępne są tylko łany zawilców gajowych. Aż świecą po oczach, kiedy się jedzie drogą przez las.

Jola, wczoraj byłam z rodzinką w Łapalicach, na zamku niedokończonym, w połowie drogi między Żukowem a Kartuzami po lewek stronie drogi była przepiękna skarpa cała w kwitnących przylaszczkach, bardzo chciałam się zatrzymać, ale nie było możliwości na tym odcinku.
Teraz jak zobaczyłam Twoje zdjęcia , to myślę że byłyśmy w tej samej okolicy

Margo, widocznie przylaszczki mają u ciebie dobrą miejscówkę, tylko pozazdrościć szczęścia. Te odmianowe, wytwory hodowców chyba są delikatniejsze, trudniejsze w uprawie. Odmian jest cała masa, ceny też mogą przyprawić o zawrót głowy.

Asiu, podejrzewam że nikt tych przylaszczek za płotem nie siał, raczej one same tam zawędrowały. Musiałby tam pewnie mieszkać jakiś nawiedzony pasjonat . W tym miejscu w którym ja chodziłam one też podchodziły pod płot jakichś zabudowań, nawet ładnie rozrastały się u stóp jakiegoś dzikiego krzewu.

Vita, tak właśnie o tym miejscu wspominałam. Różowe okazy były o wiele mniej liczne i miały jaśniejszy odcień (taki majtkowy ), ta którą od ciebie dostałam ma bardziej intensywny róż. Różowe egzemplarze widziałam też w podlęborskim lesie, w miejscu które padło ofiarą budowanej nowej trasy szczecińskiej.

Zbyszku, zazdroszczę tobie obfitości przylaszczek w lasach. U nas o wiele popularniejsze są zawilce, też pięknie wyglądają.
Przy stole w święta też dobrze posiedzieć, zwłaszcza w miłym towarzystwie.

Jola, może popracuj trochę nad miejscówką, u mnie to trwało kilka dobrych lat zanim z gołej działki zrobiło się miejsce w cieniu krzaka. Bo ja oczywiście musiałam mieć przylaszczki . Czytałam kiedyś wywiad z niemieckim hodowcą przylaszczek, zwanym Mister Hepatica , on dodaje do ziemi rodzimej trochę gliny oraz kompost liściowy i wapno lub dolomit. Może u siebie znajdziesz kawałek wolnego miejsca pod jakimś krzewem? Przecież nie same sosny u ciebie rosną . Ja nawet sprawdzałam czy glinę można kupić w internecie .
Ułudkę tez lubię, tworzy ładny dywan.

Haniu, można tak powiedzieć . Wszak przylaszczki do pospolitych roślin w naturze raczej nie należą. Zawilców u nas też pełno, lubię na nie patrzeć podczas jazdy samochodem. A na obrzeżach osiedla mam niewielki lasek dokąd chodzę na spacer z psem po to żeby podziwiać właśnie zawilce.

Mirka to chyba to samo miejsce, jadąc w stronę Kartuz po lewej stronie między Borkowem i Borowem. Znalazłam miejsce do zaparkowania na parkingu po drugiej stronie, nieco dalej. No ale ja byłam sama, mogłam łazić do woli . Dodam jeszcze że przy tej ulicy na końcu której jest zamek jest bardzo fajna szkółka, w której kiedyś kupowałam rośliny. Właściciel zajmuje się również projektowaniem ogrodów i sam ma kawałek ładnego ogrodu. To była moja inspiracja jak zaczynałam robić pierwszy ogród.

Odpisując na wasze posty pomyślałam sobie że ja to maniaczka roślinna jestem , nie przepuszczę żadnej miejscówki.

Kilka aktualności z ogrodu

Moje skromne wysiewy

Jolu, ale buchnęło kwiatowo

Ale wesoło już u ciebie! Tyle wiosennych kolorów i w ogóle jakoś już tak dużo zieleni