No i na deszcz trafiłam :'( Pięć godzin w samochodzie dla godzinki fotografowania w deszczu i godzinki na zakupy Mam tą brzozę White light co próbowałam wydębić w zeszłym roku ale nie chcieli mi sprzedać I kupiłam koniczynę o barwnych bordowych liściach Ale taka niziutka jak ta w trawniku nie z tych wysokich. Gdybym była sama to pewnie wzięłabym więcej i id razu jakiś trawnik z niej zaplanowała a tak byłam z małżonkiem i... muszę gdzieś wsadzić żeby się rozrastała to może za parę lat uzbieram sadzonek na kawałek ścieżki albo placyk

Ale z tej brzozy się cieszę Wiesz, wzięcie faceta nie jest takie złe. Po pierwsze zakochał się w nieszpułkach (dziwni oni są) a po drugie stwierdził na koniec że musimy tam wrócić na serio czyli z przyczepką bo rzeczywiście ładne rośliny mają a samochód ciasny Uwielbiam go

Buziaki

Oj nie, nie kupiłam tej nieszpułki. Jedna to bez sensu a na więcej pieniędzy nie było. Poza tym w aucie mieliśmy jeszcze klona
Przecież nie posadzę tej koniczyny na rabacie, spokojnie Rozmnożę to jakiś placyk z niej zaplanuję

Byłam w Pęchcinie Chciałam jeszcze do jednego ogrodu pod Warszawą jechać ale buty gnój pi paru minutach i ulewa taka że odpuściłam. Za to kolejny wyjazd wybiera on i muszę przyznać że dobrze wybrał Bieszczady

A jeszcze w temacie świetlików. Widziałam je raz jedyny w swoim życiu w dużej ilości i widok był straszny. Mieszkałam na plenerze w takim starym dworze gdzie piwnice i pierwsza kondygnacja były z XIII wieku jeśli dobrze pamiętam (czyli ściany grubości 3,5 metra), a reszta kondygnacji z XVI i XVIII w. Cały otoczony bagnami. Ludzie mówili że tam jest pełno duchów i to mi wystarczyło żeby nie szwendać się wieczorami. Ale kiedyś poszłam ze znajomymi i myślałam że zawału dostanę. Oprócz chmary świetlików wszędzie unosiły się takie łuny świetlne, coś jak pionowe mgły. Bardzo jasne. I wszędzie wokół te robaczkowe punkciki. Najgorsze było to, że to rzeczywiście wyglądało jak duchy... Jeżuszku nie będę was może straszyć na nic Potem kustosz i gospodarz który nas gościł w tym dworze wytłumaczył nam że to światło to przez bagna właśnie. W czasach wojny mieścił się tam szpital niemiecki i te łuny to jakieś gazy które wydostają się na powierzchnię a pochodzą właśnie z ciał. Widok straszny, ale niesamowity jednocześnie.

Nigdy potem świetlików nie widziałam a i bagna (chociaż fascynujące) raczej omijam z daleka Ale myślę że jakby która chciała spotkać takie żyjątka to bagna to dobre miejsce Tylko z widokiem tych "duchów" trzeba się oswoić

Magda peszę Cię jak wchodzę na wątek?No to może nie bede do Ciebie wchodzic ? , no przynajmniej niezbyt często.
Trzmielina oskrzydlona latem ma jasno zielone listki , wygląda całkiem ładnie ale niestety to tylko zieleń.

Mój archeologiczny mózg w duchy nie wierzy, bo jakby mógł. Przecież zwiałabym z kurhanu, a nawet z pierwszego lepszego grodziska. Przez kilka lat jeżdziłam pod Łomżę, gdzie prowadziliśmy wykopaliska na cmentarzysku po jakiejs miejscowej tragedii, która rozegrała się tam w XII wieku. Cmentarz był u podnóża wałów okalających warowny mały gród. Różne legendy miejscowi opowiadali. Jedna tłumaczyła dlaczego na wałach wokół grodu trawa ma miejscami dużo ciemniejszy kolor o kształcie podkowy. Bardzo mi sie podobał pomysł, że w każdą pełnię małe białe koniki pojawiają się na zboczach wałów i wydeptują te właśnie ślady.

Bogdziu w sensie zacny gość w moich skromnych progach na ptaki w ogrodzie bardzo liczę. Mam nadzieje że swój swego pozna(mamy ptasie nazwisko hihihi). Buziaki