I ja przejeżdżałam podobno bliziutko Ciebie ( dziewczyny łódzkie mnie oświeciły) żałuję tylko, że nie wstąpiliśmy do szkółki w P, chociaż czasu było dość. Nie zawracałam Ci głowy, bo wiedziałam, że babciujesz, ale mijając kolejne jeziora wspominałam Cię ciepło

Jak tam Jolu, już zatęskniłaś za wnuczkowaniem i jeszcze upajasz się ciszą i spokojem? Bo podobna tak jest, że najpierw tęsknisz za dzieciaczkami, potem marzysz kiedy wreszcie wyjadą a chwilę potem znowu Ci się ckni do ich roześmianych buziek.

Macham wrześniowo i słonecznie.

Na razie trochę nowości, zbieram siły żeby odpisać na posty

Sundaviilka przezimowana na parapecie, zgubiła wszystkie liście, ale wiosną ruszyła i teraz pieknie kwitnie, niestety nie jest zbyt wysoka.
Rozchodniki łapia kolor

Wnuczki, goście ..ale się działo

Ja mówię tak jak napisała Iza.. najbardziej kocham ciszę jak pojadą


Byłam przelotem w Twoich stronach i dobrze, że tyłka nie zawracałam.. miałaś jak zakręcić

Fajne chłopaki, ale fajnie że jest szkoła uśmiałam się

pozdrawiam, Jolka!

Wygląda świetnie, moja też nie jest duża w tym roku.
Fajny miałaś czas z wnukami.