Agatko, ja przez 14 lat co chwilę zmieniałam miejsce roślin bo mi sie nie podobały kompozycje, bo źle rosły itp.
Talent jest wtedy jak narysujesz plan - posadzisz i potem jest ach i och i nic juz nie ruszasz. Ja jestem kombinator i dopiero kiedy już mnie zestawienie nie drazni to daje spokój rośliną

Pięknie przedstawiasz zmiany jakie zachodził u Ciebie w ogrodzie. Takie zdjęcia są bezcenne i co najważniejsze można sobie porównać co przez tyle lat się zrobiło i być z siebie dumnym
Z wielką przyjemnością oglądam twój ogród, który wydaje się być ogromnym

Ależ pięknie u ciebie Cudownie takie historie czytać i oglądać, aż wiara rośnie, że z wlasnego bajzlu kiedyś może też coś ładnego będzie

Ja mam podobnie

Właśnie dlatego chciałam Wam przedstawić te historię, ciesze się że dla Was równiez jest wartościowa.


Teraz kiedy patrzę na to wszystko z perspektywy czasu, naprawdę jestem z siebie dumna (choć bez pychy).
Wiem że kręgosłup zniszczyłam sobie sama, zwłaszcza wiedząc jak ciężkie miałam wypadki...
Ale wiecie co - wole teraz czasem cierpieć i pochłaniać tonę leków, ale być dumnym z siebie, życia, ścieżki jaką przeszłam...
To moje dzieło, moja karma

A ja się śmieję, że za rok będą foty, co się wycięło, przycięło... Rok temu też na forum robiłam takie porównania... i pamiętam jaki był szok... sama nie wierzyłam, że to tak urosło