Pani Przyrodo, i ja zostawiam swoje zachwyty dla Twoich cudownych laleczek i nie tylko
Klimat na Twoich zdjęciach wprost bajeczny, nie można się napatrzeć.
Gratulacje

Jolu, dzięki, warto wracać do zdjęć, które nam się podobają A tak szczerze mówiąc, to niezłą gimmnastykę miałam, żeby im te zdjęcia zrobić przy takim świetle.
Ando, dobra duszyczko, znaczy mam się brać do roboty?
Gruszeczko, zawsze jakoś raźniej z aniołem
Muszelko, śliczności... u Ciebie można pooglądać, zdjęcia wspaniałe, ale dziękuję
Hanuś, materiał kupowałam u siebie w sklepie, w sieci też można kupić materiał na lalki
IzaBelo, może nam się coś uda
Agnieszko, fajnie, że tak je odbierasz. Mimo woli podczas pracy z każdą nawiązuje się jakaś nić bliskości
Vivo, jak miło, że zaglądasz i ślad zostawiasz. Dziękuję za pochwały, nie wiem, czy do końca zasłużone

Wybaczcie, ze mało zaglądam do Was, ale praca zawodowa i dom swoją drogą, a zabawa z aniołami w wolnych chwilach. Tutaj nic przyśpieszyć się nie da, bo to nie hurtowe szycie, a wielu czynności dopiero się uczę lub kombinuję jak to zrobić najlepiej, najstaranniej i w miarę profesjonalnie.
Obiecałam zdjęcia pracowni. To po prostu jeden pokój, w którym maluję, dekupażuję i szyję. Od czasu do czasu śpią w nim goście Najczęstszym gościem jest bałagan A widać zazwyczaj to, czym aktualnie się zajmuję. Tak że nic wielkiego, żaden wypas.

Drugi z kolei manekin, dwa lata czekał na reanimację, popękany po całości. Po swiętach zabandażowałam i czeka znów Pierwszy stoi w sypialni.


okno tarasowe, ważne ze względu na światło

komoda z materiałami

na tej ścianie stoi stół i krzesło

i meble, w których upycham co się da

ale elegancko
Balagan ode mnie wyprowadzic sie nie chce ale w pracowni nawet go polubilam

Same skarby , fajny skarbiec.

Izo, bałagan zawsze będzie przy twórczej pracy, tej czy innej. Ważne, by nie panoszył się po reszcie domu
Bożenko, byłaś, widziałaś to miejsce Moi chcą mieć tam pokój myśliwski, ale mam wsparcie w żeńskiej części rodziny, nie dam się wykurzyć

Ta Twoja pracownia to jak sezam. Pełna skarbów.

Mariolu zachwycające te Twoje prace!
Szkoda, że mieszkamy tak daleko od siebie, bo ja przymierzam się do tekstylnych prac.
Zakupiłam wczoraj kilkanaście kawałków kretonu i mam zamiar zabrać się wkrótce za szycie.
Tylko nie wiem czy moja maszyna po kilkunastu latach separacji mnie polubi
Pozdrawiam serdecznie

Haniu, myślisz o skarbach w tych pudłach?


GorAniu, dlaczego masz się nie zaprzyjaźnić z maszyną? Przecież tego się nie zapomina, jak jazdy na rowerze A że bliżej wiele z Was nie mieszka, to oczywiście szkoda

paniprzyroda napisał(a)

Izo, bałagan zawsze będzie przy twórczej pracy, tej czy innej. Ważne, by nie panoszył się po reszcie domu
Bożenko, byłaś, widziałaś to miejsce Moi chcą mieć tam pokój myśliwski, ale mam wsparcie w żeńskiej części rodziny, nie dam się wykurzyć

Byłam i bardzo mi się podobało. Jestem spokojna ze choc jestes w mniejszosci to walczysz dzielniej niz trzech facetów wiec pracownia nie jest zagrożona