Ze spadochronem! No masz babo placek co za niespokojny duch

Madzia zerknij proszę do mnie co dzieje się z moimi bukszpanami

Madzia doczytałam u Karoli, że jedziecie do Skierniewic mogę się zabrać ?

Madzia, a ty jedziesz z Renią w sobote na targi ?

jolanka – hi hi, już taka jestem…trochę zwariowana i szalona…idę przez życie z maksymą „mogę wszystko, nic nie muszę”…więc dlaczego nie spróbować spadochronu…?

Margerytka40 – Asia, zawsze możesz powiedzieć, że lepiej mieć lęk wysokości niż kompleks niższości…ha ha

rozark napisał(a)

Ciepłucha ma na pewno, ale nie pamiętam cen
będę w W-wie na Zieleń to życie, jak mi wpadnie coś w oko to zadzwonię do ciebie

rozark – znalazłam, ale będą dostępne w sprzedaży dopiero wiosną, a ja potrzebuję teraz…szukam więc dalej

Ivvvona – Gemini Moon dzięki Tobie wpisana na listę chciejst. Jest śliczna.

Margarete – nieee, skok na bungee jakoś mnie nie rajcuje…wolę spadochron lub paralotnie… Chcesz skoczyć ze mną?

Gosiek33 – lubię próbować nowych rzeczy… żabie udka na talerzu… skok ze spadochronem…wąż boa mieszkający 1,5 metra od mojego łóżka…

Monka – już idę do Cię…
Muszę zapytać dziewczyn, czy wszystkie zadeklarowane wcześniej osoby jadą. Jak będzie tylko wolne miejsce to pewnie !

Kasya – nie, nie jadę…niestety mam inne plany. Szkoda.
Ale dzięki, że pamiętałaś o mnie !!! I zadzwoniłaś w sprawie hortensji – kochana jesteś!!!

przepiękny ten boa u mnie próba sprowadzenia do domu węża skończyła się na uświadomieniu jak wygląda jego karmienie

Madzia, z tym wężem to mnie przerażasz

ale spadochron? to dopiero czad

Nikita napisał(a)

Jak już wlazłam na dach to fotka z serii „panorama z lotu ptaka”

cuuudnie tam masz, Madzia! Mogłabyś wstawić fotkę "przed", obok, jak to wyglądało przed Twoim zakasaniem rękawów

Gosiek33 napisał(a)

przepiękny ten boa u mnie próba sprowadzenia do domu węża skończyła się na uświadomieniu jak wygląda jego karmienie

Gosia no fakt, karmienie to nie lada wyzwanie, ale są i na to sposoby.

sposób 1 (najprostszy i bardzo wygodny) – na czas karmienia wychodzisz z domu (kawusia u koleżanki, Galeria Handlowa, długi spacer itp.), a ktoś cię po prostu wyręcza w serwowaniu „obiadu”.

sposób 2 – w zoologicznym kupujesz najbrzydszy „obiad” jaki jest aktualnie w sprzedaży (tak, żeby było jak najmniej żal). Potem zakładasz rękawice spawalnicze (bo obiad lubi nieraz ugryźć), łapiesz „obiad” za ogon i wrzucasz do terrarium, po czym szybko wybiegasz z pokoju. W moim przypadku, teraz do pokoju wchodzą zaprzyjaźnieni „fotoreporterzy” (tj. moi przyjaciele, rodzina, znajomi syna), którzy filmują i obfotografowują całe wydarzenie. I to oni właśnie informują mnie, czy już czas na „drugie danie”. Tutaj następuje powtórka z procedury karmienia zaczynając od: ... zakładam rękawice spawalnicze…

Choć niekiedy bardzo trudno to jednak można się przyzwyczaić. Wszak nasi praprzodkowie też musieli sobie upolować obiad.

PS. Całe szczęście taki obiad serwuje się tylko raz w miesiącu, bo nie wiem czy dałabym radę częściej...