Margarete – masz rację, Małgoś, ja nigdy się nie nudzę. Zawsze wiedziałam, że ktoś kto pisze scenariusz mojego życia ma specyficzne poczucie humoru.

Cieszę się z dokonanego przez ciebie zakupu…rano zadzwonię.

asiak – Asiu, kopnęłam w taboret, który stał na mojej drodze. Żeby było weselej sama go tam postawiłam chwilę wcześniej. Taboret nawet się nie przewrócił, ja natomiast rzuciłam soczyste zaklęcie zawierające nazwę najstarszego zawodu świata i doznałam złamania paliczka z niewielkim odpryskiem.

Kojak – nie ma się co smucić…ja się cieszę, że to tylko palec, bo mogło być znacznie gorzej.
Jak to się stało? Próbowałam przeniknąć przez struktury taboretu stojącego na mojej drodze. Nieudało się. W wyniku powyższego niesamowity ból odebrał mi możliwość brania aktywnego udziału w moim życiu. Na drugi dzień palec przybrał barwy wojenne (coś pomiędzy śliwką węgierką a zupą wiśniową ze śmietaną) oraz spuchł jak stara konserwa.
Teraz już jest znacznie lepiej, pomijając fakt, iż nogę z w/w paluszkiem trzymam w tej chwili na tym samym poziomie co monitor komputera.

Oj...straszne rzeczy piszesz o taborecie, ja nie raz próbowałam i wiem jak to boli
Na szczęście nigdy nic zlamanego nie miałam
Odpoczywasz trochę ?

Jesteś niesamowita, a palec zrosnie się, tez kiedyś w durny sposób zlamalam

Nikita napisał(a)

Potem układanie boazerii, malowanie impregnatem, drobne detale dekoratorskie … i nareszcie jest – mój kibelek po metamorfozie






Pamiętacie moje konstruowane w styczniu/lutym lustrzane okno? Troszkę je „podpicowałam” i teraz wygląda tak…


I moja elektryczna latarenka też idealnie wpasowała się aranżację…jakby wisiała tu od zawsze


I co wy na to ??? Bo ja dumna z siebie jestem jak polska szynka na eksporcie.
Chyba udał mi się kibelkowy design.

Edit:
I jeszcze jedno.
Dziś była u mnie w „szmaragdowym” koleżanka. Uznała, że „nowy” kibelek zasługuje na uroczyste otwarcie! Było więc przecinanie wstęgi i zimne piwko, a po piwku wiadomo - uroczyste sikanie i kupa…śmiechu.

Czapki z glow, bosko!!!!!!

Przykro z tym palcem

Moja znajoma miała sen, że napadł ją jakiś zbir. Ponieważ chodziła na kurs samoobrony wiedziała jak się bronić w takiej sytuacji. Nauczono ja, że najpierw piętą w stopę napastnika a później kopać mocno pomiędzy hmm... nogi. Tak też zrobiła i.... obudziła się że złamanymi kośćmi śródstopia bo kopnęła w ścianę

Madzia- paluszka współczuję.
Ale możesz sobie wyobrazić, jak kiedyś we śnie dostałam prosto w zęby od mojego ślubnego. Napadli Go we śnie jacyś tam i bronił się "Bidak".
Szkoda tylko,ze ja najbardziej ucierpiałam. Strach było światło zapalić i ocenić "szkody".

Jak zawsze kwiecisty opis sytuacji.

Magda nie idz prosze w moje ślady,współczuję !

Oj... No ale dobrze, że to tylko palec i jakoś dasz radę

Kasya - taaaa…ja i odpoczynek to dwa zupełnie nie kompatybilne wyrazy.
Ja też nigdy nic złamanego nie miałam, ale wiesz… podobno wszystkiego powinno się w życiu spróbować… Ja właśnie spróbowałam, ale mi się chyba nie spodobało.

Milka – dziękuję Irenko. Kibelek wyszedł ok., a palcem będzie (!!!) ok.

jolanka – ha ha…dobre

Kasik – no to też niezły hardcore. Strach iść do łóżka z własnym ślubnym.

Kojak – hi hi….niestety ten model już tak ma…tak zostałam skonstruowania i inna nie będę.

Krys – Krysiu moje złamanie to pikuś w porównaniu z twoim. Mnie nie boli w trybie ciągłym, chodzę bez pomocy osób trzecich… i no mig i będę zdrowa….przynajmniej takie są plany.

AnnaCh – pewno, że dam radę…muszę dać !