Jasne, czyli to raczej z ludźmi coś nie tak...

Wszystkie psy które przygarniałam były już duże. Raz mi się zdarzyło przygarnąć szczeniaka, małą, białą, śliczną kulkę. Miało być co innego, wyrosło niezbyt piękne ale urocze i kochane psisko. Nie pozbyłam się bo mi się przestało podobać. Charakterek też ma czasem z piekła rodem, przekopując mi nie te rabaty, które są akurat w planie. Ale jest ze mną dalej i wiem, że kocha mnie bezgranicznie i bezwarunkowo, nawet jak dostanie burę za wykopane rośliny

Gosiu, dziewczyny dobrze mowia, wyplacz sie, wspomnij. żałobe trzeba przejsc, docelowo oczysci i serce i umysl. moze terapeutycznie ogrodem sie zajmij, po sobie wiem, ze pomaga. Jak chcesz mozesz do mnie przyjechac na kilka dni i z bialaskami posiedziec u nas spokoj, las, duzo ptakow - bedzie jak w sanatorium.

na twoim jednak miejscu chwilke bym sie wstrzymala z nowym psiakiem. tak mi sie wydaje. sa ludzie ktorzy od razu biora malego srula i to jest ich terapia a sa ludzie, ktorzy potrzebuja żal przetrawic. po drugie mocno sie zastanow nad rasa. pudle tez uczulaja.

osobiscie jestem przeciwna roznym psim hybrydom typu labradoodle czy inne doodle. nie wiem po co ludzie wymyslaja takie dziwactwa. akurat w tej materii jestem zwolenniczka istniejacej rasy psiej a nie hybrydy, ktora moze chorowac, miec wady genetyczne itp. no i oczywiscie nie z pseudo a z porzadnej hodowli.

Zaglądam, pozdrawiam! Może ze schroniska piesek, tam czeka ich tyle... serce się kraje...