Siaka no jak się nie ma porządnie skomponowanych, skończonych rabat to się chociaż zdjęcia ma

Gosia jakie wyrzuty sumienia kobieto! Ty się ciesz, żeś się relaksowała. Na tyrkę przyjdzie czas a na razie delektuj się jeszcze powakacyjnym błogostanem. Fajnie, że już jesteś.

Sylwia u Ciebie też piaszczyście? No to współczuję i też macham. Bordowa wykładzina to na szczęście nie moje wykopalisko.

Kamila ten korzeń to na sto procent musi być od wiśni, która rosła niespełna metr dalej, ale w zeszłym roku eM ją wyciął. Tak więc raczej nic mnie w łeb nie walnie.

Aniu/Anbu jak zwykle lejesz miód na me serducho.

Aniu/Makao no nie do końca się jednak z Twoim eMem zgodzę. O moich limkach, które przez słabą glebę słabo kwitną (bo papu dostały) to już nie wspomnę, ale widzę to też po hostach. Te rosnące na hostowej rabacie dostały 100% super podłoża i rozrastają się z roku na rok, co widać. Kupione z tego samego zamówienia hosty (duże odmiany!) posadzone w innym miejscu, gdzie aż tyle dobrej ziemi nie dostały rosły mizerniutko, a w tym roku zaczęły się nawet uwsteczniać w rozwoju. Jak je przesadziłam, to już po dwóch tygodniach widać było różnicę. Wartości odżywcze zawsze trzeba będzie uzupełniać, nawozić itp., ale ważna jest też struktura gleby. Piach np. bardzo słabo trzyma wilgoć, wszystko przez niego przelatuje i ja widzę różnicę w jakości roślin w miejscach dopieszczonych (jeszcze ich niewiele u mnie) i tych potraktowanych ulgowo. Uuuufff, alem się napisała...

Cieszę się, że wiesz skąd ten potwór w ziemi
Jaka ta ziemia dziwna u mnie jedna glina i iły - patrz fioletowa maź a u Ciebie piach...

Konieczki no widzisz nikomu nie dogodzisz. Bić nie będę. A działania rewolucyjne to ja też bardzo dobrze znam hi, hi. Żeby przesadzić jedną roślinkę, trzeba najpierw znaleźć miejsce dla pięciu innych. Och, te nasze zmieniające się koncepcje, dobrze to rozumiem. Na mnie też patrzą jak na wariatkę. Ale ku mojemu zaskoczeniu znajduję też pełne zrozumienie wśród wielu znajomych i to takich, którzy nie mają ogrodów. Oni traktują moje ogrodniczkowanie jako hobby, odreagowanie od codziennej korporacyjnej tyrki umysłowej. I nawet mi zazdroszczą. U mnie Kochana wcale nie jest jeszcze pięknie, pokazuję na zdjęciach głównie małe kadry. Braków jeszcze duuużo, ale kiedyś będzie pięknie i tego się trzymajmy. Wytrwałości w realizacji rewolucji życzę

Święte słowa Anula dziś mój sąsiad zza zielonego płotu powiedział, że mi zazdrości tego hobby bo on jeszcze nie znalazł niczego co by go tak porwało) Akurat dziabałam przy moich źle posadzonych cisach

Inka jak krokodyla urżniemy to go chyba na pamiątkę zostawimy. Ja tych taczek już nie liczę w cholerę ciężką. Czyżby mój piach wędrował jakoś cudownie w Twoje okolice?. A to byłby numer dopiero. Muszę podpytać mego pana gdzie on to wywozi, ale chyba nie aż tak daleko. Łokieć też mi przypomina o sobie, że go mam. I nadgarstki, no niestety SKS kochana, SKS....

Kamila to ja już chyba wolę ten piach. Czy jestem w błędzie? Może iły jakieś super żyzne są?

Psiamama napisał(a)

Święte słowa Anula dziś mój sąsiad zza zielonego płotu powiedział, że mi zazdrości tego hobby bo on jeszcze nie znalazł niczego co by go tak porwało) Akurat dziabałam przy moich źle posadzonych cisach

pięknie to podsumował

O no widzisz Aga, czyli jesteśmy mega pozytywnie zakręcone i nakręcone

A wyobraźcie sobie, że wczoraj zmywając coś tam w kuchni (hm, chyba zazwyczaj zmywa się w kuchni) zerknęłam przez okno i przeogromnym zdumieniem zobaczyłam, że po mojej działce biega sobie rozkosznie...pies! Najprawdziwszy, o taki (a w tle fragment pobojowiska):


Stałam jak wryta nie mogąc zajarzyć skąd wziął się ten pies. Wyszłam go sfocić i jeszcze zostałam nieźle obszczekana, tak jakbym to ja była w tym miejscu gościem intruzem. On chyba też był nieźle zaskoczony, że kogoś na tym zazwyczaj pustym terenie napotkał. Na pożegnanie warknął na mnie znacząco i czmychnął... pod bramą (a wcale nie był malutki):

A jeszcze miałam takiego gościa, prawdziwy słodziak miziak: