Ania najgorsze, że mnie to trzyma i nie chce puścić... dalej się źle czuję = domówiłam dwie czereśnie kolumnowe (skoro wąskie, to wszędzie wejdą ), parę tawuł, kosodrzewiny pumillo, choiny Jeddeloh i Serba Karel. Mus wyzdrowieć, bo wydatki szaleją, a pensja przez zwolnienia mniejsza

U Ciebie w ogóle jesieni nie widać. U mnie już dawno takiej zieleni nie ma.
Czas zatrzymał w Twoim ogrodzie.

Zoja ja w zasadzie nigdy nie planuję, sadzę raczej spontanicznie. Ale teraz muszę się zmierzyć z jak dla mnie przeogromną rabatą, no muszę to jakoś ogarnąć. Tu już sponton jak na małej rabatce nie przejdzie. Oczywiście zawsze jest tak, że plan planem, a życie swoje. Zaplanujesz, a potem się okazuje, że to nie tak miało wyglądać i trzeba wszystko zmieniać.
A u Ciebie bezsenność? O tej godzinie na O. buszować?

Kasiu montana to bardzo ładna trawka, u mnie rosną bardzo nierówno, szczególnie na tym górnym poziomie przy rzeźbie, ale tam ziemia byle jaka, bo przy magnolii trudno poprawić podłoże bez uszkodzenia korzeni.

Agatko ja ostatnio zasypiając snuję wizje nowych rabat. No i nieważne, że one nieprędko powstaną, nałóg jak nic. No Lady w tych kwitnących żurawkach też mi się podoba, ale bordowe żurawki same w sobie do przyszłej koncepcji mi nie pasują. Muszę może znaleźć zielone kwitnące na różowo.

Reniu nie zawieruszył się. Strony szybko poleciały, tu pisałam"

https://www.ogrodowisko.pl/watek/6733-ogrod-z-rzezba?page=725

A tutaj ta rabatka sprzed tygodnia, hortensje prawie nie kwitną, trawy ledwie dyszą, klonik Esk Sunset też ma podeschnięte liscie (chyba nie widać, ale ma):



A tak było w ubiegłym roku o tej porze (zdjęcie z 28.09.2017), widać różnicę

Poppy też mam nadzieję, że Ventilo poczeka na mnie. W ten weekend nie byłam na działce, inne sprawy były "na tapecie". Jak patrzę na nasze prognozy pogodowe, to u nas też przez najbliższe dwa tygodnie raczej nie ma co liczyć na deszcz. A przydałby się!
Krąg amatorów przygarnięcia gołej baby znacząco się powiększ, chyba będę ją musiała w łańcuchy zakuć.

Taki obrazek jesienny sprzed tygodnia:

Łucja o matko jedyna, Ty masz już stan zapalny dalece zaawansowany. Nie możesz żyć bez doniczek. Idę do Cię zaraz, może Cię powstrzymam.

W niskim wrześniowym słońcu wszystko wygląda inaczej, jakoś bardziej tajemniczo:

Aniu suszę tu i ówdzie widać.

Potwór:

Anula a co to za potwór na ostatniej fotce, jaka to rozplenica???) buziaki

Anula, Ty to nie zakuwaj tej nimfy w łańcuchy tylko wypożyczaj chętnym Dniówkę ustalisz i zobaczysz jaka kolejka przeb bramą będzie.

Miałam skojarzenie ale zamilknę, bo bluźnierstwem trąci...

Moniś kupowałam jako rozplenica Viridescens. Ale jej nie lubię, bo tworzy przede wszystkim ogromną kępę liści a koty są na czubku i takie krótkie. W przyszłym roku chyba będę się jej pozbywać. Potwór ma tak ok. 1,5 m wysokości i tyleż samo szerokości.