To może się skusisz jeszcze w tym roku?

Na wiosnę będzie już ładnie kwitł, bo nie potrzebuje wiele do szczęścia, prócz drobiny słońca Ja je bardzo lubię, bo są bezproblemowe, po kwitnieniu można go uformować w ładny gęsty krzaczek/półkulę, a jesienią przybiera czerwonawe barwy.
http://www.plantplaces.com/perl/viewplantdetails.pl?filter=plant&plant_ID=876&Region=&Region_Search=&fullname=Syringa%20meyeri%20%27Palibin%27%20Dwarf%20Korean%20Lilac

Poza tym są jeszcze formy szczepione na pniu, ale z takim jeszcze nie mam doświadczenia

Ozz napisał(a)

To może się skusisz jeszcze w tym roku?

Na wiosnę będzie już ładnie kwitł, bo nie potrzebuje wiele do szczęścia, prócz drobiny słońca Ja je bardzo lubię, bo są bezproblemowe, po kwitnieniu można go uformować w ładny gęsty krzaczek/półkulę, a jesienią przybiera czerwonawe barwy.
http://www.plantplaces.com/perl/viewplantdetails.pl?filter=plant&plant_ID=876&Region=&Region_Search=&fullname=Syringa%20meyeri%20%27Palibin%27%20Dwarf%20Korean%20Lilac

Poza tym są jeszcze formy szczepione na pniu, ale z takim jeszcze nie mam doświadczenia

Przemyślę Ozz, czeka mnie jeszcze sporo przeróbek w tym roku i nie wiem czy dam radę ze wszystkim, praca się zaczęła

Bajecznie u Ciebie, sąsiadko, zdolniacha. Piękne robótki ręczne...

Szkoła się zaczęła i Ania zajęta
Pozdrawiam.

oj tak tak...zajęta beczeniem...mój Antos przeżywa pierwsze dni w żłobku, a mama razem z nim

ogrodu jednak nie zaniedbuję, rabata przy tarasie prawie skończona - brakuje spiralki...ale kamyk już wysypany, trawki w kulkach dosadzone...zdjęć brak, bo miałam robić dziś, ale cały czas pada

Jak mozna było Antosia oddać do żłobka. Będę teraz płakać razem z Tobą.

Oj tam! Trzeba! Nie będzie taka sierotka przy maminej spódnicy, tylko chłop! Popieram! A popłaczecie parę dni i będzie dobrze później!!
powodzenia, trzymam kciuki!!

To ja tez trzymam kciuki, ja tez płakałam jak wysyłałam młodego do przedszkola. A teraz na pytanie jak było w przedszkolu mam odpowiedź" no przecież wiesz że super!!!"

Zuza - no nie mów tak, bo beczę, a zaraz muszę po Antośka jechać...na razie zostaje na 4 godzinki...och, wiem, ze robię dobrze, ale jak go tak oddaję zaplakanego to mi serce pęka

Aniu, ja Cię rozumiem. Wiem, ze to dla jego dobra. Ja tak przeżywam, bo jestem nadopiekuńczą matką i ciężko mi było odciąć moich chłopaków od pępowiny. Dzisiaj wspomnienia wróciły i też mi się łezka zakręciła.