Basiu - grzybobranie?
Mandewilla jest bardzo ładna. Nigdzie tu u nas jej nie widziałam.
Natomiast bardzo podobną roślinkę w skrzynkach balkonowych widziałam na wschodzie Polski, jak zwiedzałam Roztocze i ziemię chełmską. Robiłam zdjęcie, ale chyba się zatraciło. Nikt z miejscowych nie znał jej nazwy.
Pozdrówka

daszum napisał(a)

Gratuluję czwartego wnuczka albo wnuczki.
Ja jestem w bardzo "odpowiednim" wieku do bycia babcią, ale moje dzieci strajkują, więc zastępczo na mojego jamnika mówię czasami wnuczek

A my, gdy chcemy zbiorczo przywołać nasze psy to wołamy "chłopcy!"

Adela napisał(a)

Basiu - grzybobranie?
Mandewilla jest bardzo ładna. Nigdzie tu u nas jej nie widziałam.
Natomiast bardzo podobną roślinkę w skrzynkach balkonowych widziałam na wschodzie Polski, jak zwiedzałam Roztocze i ziemię chełmską. Robiłam zdjęcie, ale chyba się zatraciło. Nikt z miejscowych nie znał jej nazwy.
Pozdrówka

Elu, pod brzozami zdarzają się grzybki. Teraz jest sucho, więc niewiele, ale podeszczu zawsze coś tam wyrośnie. W zeszłym roku trafiały się też kanie, a gdzieniegdzie w trawniku wyrastają pieczarki.
Mandewilla niestety nie zimuje w gruncie, na zimę zabiorę ją do domu.

Ja mandevillę kupiłam jako sundavillę, może pod tą nazwą jest sprzedawana częściej.
Niestety posadziłam w gruncie, bo w sklepie wprowadzono mnie w błąd, że zimuje.
I zmarzła, ale kwitła obficie / miałam czerwoną /.

o co ja tu slysze poczworna babcia zostalas gratuluje

ale ladny grzybek Ci sie trafil
niedoczytalam wszystkiego przznyje sie bez bicia

Basiu, dziękuję za ciepłe powitanie i to jeszcze z kwiatami - nie ma lepszych prezentow ☺
Tak się zastanawiam, czy nie dałoby się wyciąć w zboczu takich jakby kieszonek, zagłębien, w które by się sadzilo rośliny a potem podlewalo? Może to głupi pomysł, nie mam doświadczeń z obsadzaniem pochyłego terenu, ale tak mi jakoś wyobraźnia podpowiedziała

Gosiu, są różne nazwy, madewilla, sundewilla a także dipladenia. To ta sama roślina. Ciekawa jestem czy przezimuje mi w domu.
Pozdrawiam.

Izabelko, dzięki.

Dorotko, sadząc roślinki na tym zboczu robię tak jak mówisz, ale gleba tam jest bardzo piaszczysta i większa ulewa zmywa i wyrównuje wszystko do stanu wyjściowego. Ale z roku na rok korzenie rozrastając się wiążą to podłoże. W miarę możliwości sukcesywnie dokładam tam też lepszej ziemi.


Bergenia znowu kwitnie.





I jeszcze widok na łąkę i las.

Ostatnie zdjęcie też należy do moich ulubionych, bo ja, choć mam widok na las, nie mam go tak blisko. I nie ma łąk, tylko pola uprawne, bo nikt już nie ma zwierząt.

Jesień pcha się coraz bardziej.Oj szkoda tego pięknego, mijającego lata.

Grażynko, lubię ten widok na las, ściana naturalnej zieleni działa tak kojąco- uspokajająco.

Aniu, szkoda lata, ale miejmy nadzieję, że zapowiadane ochłodzenie okaże się przejściowe i jeszcze będziemy mogli cieszyć się ciepłą jesienią.



Podoba mi się ten odcień różu w ogrodzie. Bolkowi chyba też.