Jesień przyszła, nie ma na to rady.... miłego dnia.. wracam do obowiązków... do zaległości... życie musi toczyć się dalej....

Mala_Mi napisał(a)

Sylwia nic nie musi...

A oczary mam te co to kwitną nie wtedy co potrzeba..

Kalina Kilimanjaro kwitnie cały sezon... nie tak obficie jak wisoną ale po kilka kwiatów ma cały czas..

Aniu nie musi....ale powinno być
jesień masz taką , że sama się obroni, zimą ogród Ci z głowy spadnie, odpoczniesz troszkę, nie będziesz się tak szarpać z czasem, a wiosną może siły i chęci do ogrodu i do ...życia wrócą. Mam nadzieję

Mala_Mi napisał(a)

Może to zabrzmi głupio, ale .... od wiosny jakoś nie mialam serca do ogrodu. Może dlatego, że nie mialam dla niego czasu.. są rzeczy ważne i ważniejsze.

Wiem, że będzie może lepiej.. ale czekanie na to lepiej już mnie znudziło.. jak to mówi mój pozytywnie nastwiony do śwata eM "jak sie może coś spieprzyć to na pewno się spieprzy". A pieprzy się więcej niż moja wyobrażnia może w stanie wyobrazić..

Może to nazywa się depresja, może przemęczenie.. ale jak zwał tak zwał.. nic mi się już nie chce..

Ja też mam tak w tym roku

rozark napisał(a)

Ja też mam tak w tym roku

to jest nas już trzy.też mam już wszystkiego dość ...
czasami chciałabym zamknąć oczy i przespać to wszystko

Wszystkie kolory jesieni są wiec pięknie
Ogrod dojrzały lepiej sobie radzi nawet jak nam się nie chce
Nie ma powodów do wyrzutów sumienia
Jeszcze chwila i będziemy odliczać dni do wiosny (można Juz jak ktoś chce)
Nowy sezon będzie lepszy, zły juz byl

Aniu, Moja babcia mówiła, nigdy nie jest tak źle, żeby nie było jeszcze gorzej. Żyjemy, kawałek chleba jest, i dobrze! A reszta to tylko dodatek do życia, i zdarzenia nie zawinione przez nas. Wobec czego tym stresować się nie trzeba. Ileż naszego na tym świecie? To co było, już drugi raz się nie zdarzy, a jutro jest nieprzewidywalne.

Trzymaj pion, i wciągaj pogodne usposobienie, które masz w zanadrzu, na maszt! I staraj się wyszukać codnia coś miłego, na poprawę humoru.
Pozdrowienia dla małżonka, jemu też nie jest lekko/ z taką kwaśną żoną/.
Wybacz te słowa z ostatniego zdania.
Ja Ciebie doskonale rozumiem, i Twoją sytuację, ale już zaczęłaś ogród oglądać, to dobrze rokuje.

Zaklinam wszelkie złe moce, żeby Was omijały. Buziaczki!

Najwazniejsze, ze z fot widac u ciebie slonce. U nas brak tych promieni.
Daj troche poszalec jesieni rob tylko to co najwazniejsze, liscie i oczko reszta niech czeka do wiosny - "panta rhei".
Pozdrawiam

Hania bardzo dobrze i mądrze oddała to co i ja myślę.

I już drugi raz mi wcięło posta, więc nie będę się już rozpisywać. Posłuchaj Hani i szukaj w każdym dniu czegoś co jest miłe twemu sercu. Życie toczy się każdego dnia i każdy dzień jest ważny.
Pozdrawiam.

Dziekuje za dobre rady.....
Ze jest nas wiecej walczacych z pechami wcale nie cieszy. Tulę mocno i wierzę że za jakiś czas los sie odmieni.
Haniu... gdybym nie potrafiła wskrzesic w sobie resztek pogody ducha to dawno bym sie poddała. Ale czasami co za dużo to i koń nie uciągnie. Zmieńmy temat już na kwiatki.
Tłumaczenie człowiekowi jakie ma ogromne szczeście ze mu urwało jedna noge, a mogło przecież dwie ..... że pożar spalił dobytek życia ale człowiek się uratował.... jest prawdą. Faktycznie zawsze może być gorzej. Tylko dla tracącego nogę czy dobytek w pożarze to kiepska pociecha.

Wracamy do pisania o kwiatkach...