Ja myślę, że dodatek trocin do Twego wyposzczonego pola zrobił dobrą robotę, No i już przyuważyłam, gdzie u mnie w parku tną stare lipy. Jutro po południu, wybiorę się z workiem na łowy. Swoim ciemiernikom też podsypię i podkarmię, bo siewek białych mam kilka, ale jakieś mizerne po zimie, muszę im lepsze łóżeczko wymościć.

Twoje ptactwo podziwiam, i zastanawiam się jak Ty z tym zwierzyńcem dajesz radę
Niech ta kwoczka wysiedzi do końca przez te trzy tygodnie, pozdrowienia zostawiam dla rodziny.

Mam te i te.
Szachownice perskie rzeczywiście wysokie. Korony cesarskie mam mniejsze niż u Ciebie ale za kilka dni nadgonią. Ciepła im brakuje. Jeśli uda mi się rozmnożyć to chciałbym pomieszać obie rośliny. Widziałem taki ogromny klomb w Keukenhof i zrobił na mnie ogromne wrażenie.
Tu co prawda korony z tulipanami

ale zapewniam, że żółte korony z ciemnymi szachownicami też pięknie wyglądały. Nie mogę znaleźć zdjęcia.

Wacku, piękne to zdjęcie. Szkoda, że u siebie trudno o taki efekt, bo po kwitnieniu, trzeba z tej grządki z cebulami uciekać, jeszcze tulipany, da rade, ale szachownice lubią raczej przeczekać lato w gruncie.

Zazdroszczę, że widziałeś to cudo na własne oczy.

Wacław dokładam foty z szachownicami, to miejsce to czysta poezja

Tak, Haniu.
Uwielbiam cebulowe. Co roku zastanawiam się czy nie posadzić podobnej kompozycji ( bo tak mistrzowskiej jw nie potrafię)ale widok liści po kwitnieniu mnie zniechęca. Musiałbym tak jak w Keukenhof traktować je jako jednoroczne a na to mnie nie stać.
Pozostaje sadzenie w donicach ( co czynię)
Do tego ogrodu naprawdę warto pojechać. Mimo trudów podróży byłem dwa razy i dwukrotnie wróciłem jak zaczarowany.

Wacław dokładam foty z szachownicami, to miejsce to czysta poezja

No właśnie te liście trzeba by ukryć między czymś jeszcze późniejszym....

I tu Sylwinko mam kłopot. Bo liście dość długo trwają. W te miejsca, po usunieciu liści pikuję "śmierdziuszki". W 2020 r popikowałem jeszcze cynie.
W tym roku kupiłem sporo nasion. Będę siał gdy się ociepli a później pikował.

ogrodnicy w tym ogrodzie muszą być poetami. Ich zdolności florystyczne przyprawiają o zawrót głowy.
Oboje mamy szczęście, że tam byliśmy