Sporo miałam zaległości, właśnie poczytałam o przeprawie z emem i ogrodem. Zawsze mówię,, umiesz liczyć to licz na siebie,, Mąż raczej nie pomaga mi w pracach ogrodowych, ale trawnika broni jak lew. Powiedziałam, że skoro tak mu na nim zależy to ma o niego dbać i kosić. Od 3,5 roku choruję, odpuścił mi marudzenie że znów coś kupiłam, przestał się czepiać, że znów grzebię w ogródku. Nawet czasem coś mi wykopie, bo ja już nie daję rady machać łopatą. Wcześniej też często było mi przykro, że nie docenia tego co robię. Teraz zauważa, że praca w ogrodzie utrzymuje mnie w jako takiej sprawności. Dąż do wytyczonego celu, on jeszcze nie wie, że też chcę mieć ogród, a nie tylko trawnik.

No tak było, niestety te czasy minęły. Teraz ludzie inni dla siebie nawzajem, a szkoda. Ale co robić. Ja nie bardzo miałam wyjście inne bo miałam uzasadnione obawy, że z czasem Gmina mi tę drogę odbierze. Tu gdzie mieszkam już tak zrobili i nawet nie było jak o odszkodowanie wystąpić bo informacje przysłali w piątek wieczorem, a składanie pełnej dokumentacji było do poniedziałku( świetne posunięcie nikt nie dostał odszkodowań bo urzędy w sobotę i niedzielę zamknięte, nikt nie zdołał zdobyć potrzebnych dokumentów)Zabrali po dwa metry szerokości przez całą długość od każdej przylegającej działki. Bałam się, że tu będzie to samo.

Nie nadążam za Wami Nowa rabata wygląda super, ja dyskusje na temat szerokości rabat i ilości roślin na etapie zakładania miałem z żoną Ale no cóż, sukcesywnie do celu. Wczoraj powiedziała mi, że mamy naprawdę łady ogród Tak więc do dzieła ale powoli, bo terapia szokowa nie na miejscu Pozdrawiam
A, nie wczytałem się dokładnie w sprawy służebno-właścicielskie ale takie rzeczy należy pozałatwiać.

Idziesz jak burza. Sytuacje bym wyjasnila juz teraz.Co masz juz zaplanowane na te rabatke?