Piękna rabata. Moje ulubione rabaty to cieniste właśnie

A jakieś nasionka z Alba dzwonka nie zostały? Mam fioletowe wysokie.
Jak przyjemnie patrzeć na taką soczystość teraz

Zuzko jak dobrze, że nie toniesz w wirze przygotowań, mam tak samo i chwalę sobie.
Bonusiak byłby skradł show ALE: cienista ma tyle uroku (hasło: sprytny ogrodnik wykorzysta każdy kawałek cienia ), że nie skradł całkiem, a tylko dodał uroku niepowtarzalnego. Rabatę lubię, rośliny cienia od zawsze mi się podobały, w tajemniczości nie mają sobie równych. Ten dzwonek daje świetny akcent, ale wszystko razem wzięte tu gra, bez tych drobnych elemencików układanki nie byłoby uroku. Zaczyna mnie nudzić sadzenie "w rządku" i to na dobre a Twoje nasadzenia utwierdzają mnie w tym kierunku działań
Co jeszcze zostało do przeglądu?...

Bardzo przyjemnie się u Ciebie wszystkie wspomnienia ogląda
Pewnie to już nie raz pisałam - ale rabaty masz piękne Takie niewymuszone - takie określenie mi przyszło do głowy
Zuza, masz dar, którego bardzo Ci zazdroszczę

Trochę już o tym moim "darze" napisałam u Ciebie. Mam wrażenie że sporo mi też dały skończone studia, lubię bawić się kolorem, formą i kompozycją. Podpatruję połączenia u profesjonalistów i przede wszystkim najlepszej projektantki - natury

Dobrze studia wybrałaś Ja w sumie też całkiem nieźle, ostatecznie nie żałuję, ale moje nijak do ogrodu się mają Z drugiej strony wszystko byłam w stanie w swoim życiu przewidzieć, ale radochy z grzebania w ziemi - no tego nie przewidziałam
ASP mi się marzyło jako nastolatce - grafika albo malarstwo (chodzenie w wielką teką, w wyciągniętym swetrze i czarnych zamszakach - w tamtych czasach - sam szyk ), ewentualnie architektura nawet na polibudzie No ale jakoś nie wyszło Marzenia nastolatki plus hamulcowe otocznie i skończyłam z "pewnym" zawodem