Zuza, dobrze wiem co czujesz i życzę Ci nieużytków za płotem jak najdłużej
Swoją drogą wydaje mi się, że covidowy boom na działki trochę osłabł a ceny materiałów budowlanych przynajmniej część "nowych" posiadaczy ziemskich przystopuje. Każdemu oczywiście życzę spełnienia marzeń o własnym domu, ale pod nosem mruczę coś zgoła odmiennego

Już mi się nie chce komentować rozrastającego się sąsiedztwa... napijmy się porannej kawy

Mgduska napisał(a)

Tak, tak, nasze dzikie łąki to też tak naprawdę działki budowlane. Teraz rosną tam wrzosy i żarnowce, a jesienią grzybki i trzeba się nimi nacieszyć, póki są.

Owoce dzikich czereśni jadłam w tym roku, są pyszne, zwłaszcza te jasne! Nawet się namierzałam na siewki (mnóstwo siewek!), ale musiałabym sobie takie drzewko jakoś oznaczyć latem, żeby po nie wrócić jesienią, bo właśnie takie z jasnymi owocami chcę wykopać. Rosną dziko przy dość uczęszczanym szlaku, ale poza moją rodzinką nie widziałam szału radości w oczach spacerowiczów

Na siewki dzikich czereśni też bym się skusiła

Wracam do podsumowań.
Na dziś mam "starą" różankę.
Niewiele było na niej zmian w tym roku, doszło kilka roślin, część podzieliłam, kilka roszad też się przytrafiło. Najwięcej pracy miałam z ogarnięciem wysiewów, wysadzaniem jednorocznych, a potem czyszczeniem tego co przekwitło, ale generalnie cieszyłam się po prostu tą rabatą
Życie i niebieskie kolory pojawiały się na niej już w kwietniu, ale tak niewielkich rozmiarów(iryski, puszkinie i śnieżniki), że na zdjęciach tylko fragmentarycznie są widoczne . Majowa odsłona to już dużo więcej koloru. Biel, rozbielony żółty i różowy to zasługa jabłonek, narcyzów i tulipanów. Pod koniec miesiąca rabatę przejęły irysy bródkowe, orliki, pierwsze piwonie, powojniki i świeża zieleń

Czerwiec to już zupełnie inna rabata. Na początku dość nieśmiało kwiaty pokazują piwonie i róże, pod koniec miesiąca wszystko kipi kolorem i zapachem.

Czerwiec był bardzo gorący, sporo róż zbyt szybko skończyło kwitnienie, ale na początku lipca pojawiły się kolejne.

W połowie miesiąca kolorystyka zaczęła się zmieniać, zrobiło się spokojniej, bardziej zwiewnie. Czuć było pełnię lata.

Malus Dolgo zaczęła czarować owocami. Wielkimi krokami zbliżał się sierpień, a kiedy przyszedł niektóre róże rozpoczęły spektakl na nowo, chociaż już mniej intensywnie.

Przy całej urodzie kwiatów, bujności kolorów, bzyczenia i życia po prostu, to jednak koniec maja jest dla mnie naj - ten moment tuż przed, kiedy zieleń jest soczysta, kolor wciąż tłoczą cebulaki, róże jeszcze w pąku, ale tuż tuż, a cała radość jeszcze przed nami

PS Dolgo jest przewspaniała! I naprawdę ozdobna