Och och och, chyba nabawiłam się właśnie niebezpiecznych palpitacji serca
Cudowne widoki. Po takich rdestowych mam ochotę przekształcić mój ogród w preriowy, bez trawnika a jedynie ze ścieżką wydeptaną. A to i tak byłaby raczej za mała przestrzeń na taki efekt jak u Ciebie.
A to co Ci w duszy gra, to gra mi również Te ciemne kwiatuszki to goździki, nigella? Co to jest?

Fajna masa rdestów. Zachwycająca. Mimo tej masy jest leciutko i zwiewnie. Już bym chciała je u siebie w tej masie

ja też się zachwycam rdestami

Czy rdest rzeczywiście jest tak ekspansywny jak piszą? I jakich warunków potrzebuje? Ze słońcem u mnie nie ma problemu, gorzej z wodą. Jest fajny i pasowałby mi w ogrodzie.

Ja też polubiłam w tym roku rdest(a?). Znosi nawet półcień i trudne warunki pod brzozami.
Kompozycje z nim w roli głownej, które pokazałaś, zwalają z nóg A w duszy gra Ci podobnie jak w ogrodzie. Ta sama zwiewność.

PrawieBory napisał(a)

Czy rdest rzeczywiście jest tak ekspansywny jak piszą? I jakich warunków potrzebuje? Ze słońcem u mnie nie ma problemu, gorzej z wodą. Jest fajny i pasowałby mi w ogrodzie.

Ten rdest, sadzona jedna roślina - "kiełek" z doniczki P9 w czerwcu 2012 r., zajmuje teraz w sierpniu 2019 r. ok. 2,50 mb długości, jeszcze nie dzieliłam, nie rozsadzałam, nic z nim nie robiłam. Daję mu co 3 lata trochę materii. W 2020 idzie pod nóż, koniecznie, bo i ta rabata ma swoje granice.

Ma tam wszystko co najlepsze. Żyzna ziemia na podglebiu gliny, ta na żwirze (wiem dokładnie jak się warstwy układają, bo w 2001 roku była tam jeszcze odkrywka "geologiczna", popowodziowa).

Czy jest ekspansywny - najmniej ze znanych mi wielu rdestów. Można łatwo ciachnąć i ograniczyć (nie korzeni się tak głęboko jak rdestowiec ostrokończysty - koszmar). Jak roślina silna i zdrowa, to chce rosnąć i się rozprzestrzeniać.


Co do wody (bo słońce lubi nade wszystko, choć jak piszą koleżanki i lekki cień mu nie straszny; u mnie ma tylko słońce) - trudno mi ocenić, bo w chwilach suszy (a ta nawiedzała mój ogród tragicznie już 2 razy od tego czasu) podlewałam rabaty (dogłębnie, raz podlewanie chodziło pół nocy). Normalnie nie podlewam - np. w tym roku w lecie podlewałam go tylko 2 razy, właściwie to przy okazji dolewania sadźca młodego i astrów.

To mocna roślina, gleba ma znaczenie.

Margerytka40 napisał(a)

Fajna masa rdestów. Zachwycająca. Mimo tej masy jest leciutko i zwiewnie. Już bym chciała je u siebie w tej masie

I znając Twoją pracę organiczną w ogrodzie - będziesz je miała.

Anda napisał(a)

Och och och, chyba nabawiłam się właśnie niebezpiecznych palpitacji serca
Cudowne widoki. Po takich rdestowych mam ochotę przekształcić mój ogród w preriowy, bez trawnika a jedynie ze ścieżką wydeptaną. A to i tak byłaby raczej za mała przestrzeń na taki efekt jak u Ciebie.
A to co Ci w duszy gra, to gra mi również Te ciemne kwiatuszki to goździki, nigella? Co to jest?

Ando i to jest myśl, tylko ścieżynka wijąca się w łanach, kilka drzewek wielopniowych? Czemu nie?

Dziękuję za relację z Appel... .

Matka napisał(a)

Pszczółeczko, przychodzę się tylko przywitać i spróbuje nadrobić zaległości....ale nie wiem czy mi się uda

Bogda,

po prostu bądź. Szkoda czasu na zaległości, to jak wchodzenie do tej samej rzeki. Miło Cię widzieć!

galgAsia napisał(a)

Ach, jakie piękne okoliczności przyrody! Rdest dopiero jesienią do mnie zawitał - odm. Blackfield i Golden Arrow - liczę na niego bardzo. Zdjęcia przecudne, ta pallida wygląda tu bardzo subtelnie - aż mi się podoba .
A zegar... w tej gęstwinie roślin... Dziękuję

Tak palida jest cudowna, tylko słabo się mnoży, co roku uzyskuję tylko kilka (3 - 4) sadzonki. Powinnam się do niej przyłożyć ale nie wiem, jak.