Cudowności inspirujące... jak zawsze
I dzięki za to. Najlepszego z Nowym Rokiem.

Dziękuję za pamięć i życzenia. Odpowiem "potem".

Tymczasem życzę sobie i Wam, żeby nowy rok był lepszy od starego.

Rok 2020 na razie wymazuję z pamięci. Oto dowód wymazywania.




Kalendarz 2020 idzie w zapomnienie.

Pięknie opowiedziałaś historię tego domu.

Wszystkiego dobrego w tym Nowym Roku

Fakt,miniony rok był nienajlepszy,ale ja mam kilka miłych wspomnień.Jednym z nich jest pobyt u Ciebie, to niezapomniane przeżycie

Basilikum napisał(a)

wlasnie slucham podcast z Katarzyna Bellingham i usmialam sie do lez,bo ona mowi "i bardzo zycze Ewie z Pszczearni by sie ogarnela i zeby przeszla na no dig" hihi no bardziej ogarnietych orodnikow tu malo jest

Ewo szczesliwego Nowego Roku

Kasia ma rację, trzeba by się ogarnąć albo ogarnąć temat. Ja na metodę "non dig" mam za mało materii do nasypywania w warzywniku a kompostu obcego pochodzenia nie chcę sypać.

Metoda uprawy "non dig" (bez kopania), której znakomite efekty pokazuje nam pasjonatom - ogrodnikom rozsianym po całym świecie, pan Charles Dowding, uprawiający warzywa tutaj, polega na uprawianiu zagonów warzywnych bez przekopywania gleby. Przekopywanie niszczy bowiem ułożoną równowagę w glebie. Wywala pożyteczne organizmy na wierzch, przerywa linie capilarne gruzełek ziemi.

Zrobiłam jednak w tym roku na jesieni pewien postęp. Cebulę ozimą posadziłam na non dig i truskawki. Wzruszyłam tylko ziemię widłami (po uprzednim dokładnym odchwaszczeniu za pomocą widelczyka).

Jedno jest pewne: ciężko uprawiać warzywa w mojej glebie. Trzeba ją wyrabiać jak ciasto drożdżowe: ma być tłusta, ciepła, oddychająca o lekko sklejonej konsystencji.

antracyt napisał(a)

Pszczółko, z niecierpliwością czekam na Twoje ogrodowe podsumowanie roku. Mam nadzieję, że znajdziesz na nie czas i chęci

Czas i chęci. Zatem styczeń 2020.


W styczniu nadrabiałam zaległości posezonowe i zaczęłam wielkie odchwaszczanie bruku, w sumie ok. 170 m2 bruku.






Styczeń zawsze obnaża moje rozterki. Odbyła się zatem ogrodowiskowa dyskusja na temat aranżacji południowego wejścia do domu. W styczniu wyglądało ono tak:







Wprowadziłam delikatne zmiany i (tylko dzięki burzy mózgów) doszłam do wniosku, że nie warto się przywiązywać do donic i sezonowych nasadzeń - to nie są elementy ogrodu dane raz na zawsze.
Donice - zmieniam i eksperymentuję a nasadzenia w nich - to będą zawsze kwiaty sezonowe jak na wiejski dom przystało. W kolejnych postach podsumowujących ogrodowe miesiące będę starała się pokazać tę zmienność.

U mnie bedzie no dig na tyle na ile starczy mi kompostu i planuje jeszcze Mistbeet juz R zagonilam by mi skrzynke zbijal

Styczeń był i ciepły i śnieżny.









Podczas zimowych spacerów po ogrodzie zawsze zachwycam się prostotą niektórych nasadzeń






Widzę, widzę niedociągnięcia jak np. w tym miejscu zgrzyt linii

Tarasik frontowy w zimowej odsłonie - miejsce ważne: widoczne z okna kuchennego, od podjazdu, od furtki. Nasz ukłon w stronę gości. Miejsce pogaduszek z listonoszem, kurierem, "panem od prądu" i wszystkimi wpadającymi "tylko na chwilę".



Są styczniowe bukiety




i roślinne aranżacje na stole




bo zima to czas zachwytu nad strukturą ogrodu i jego kolorami

W styczniu wysiałam rośliny wymagające mroźnego przechłodzenia





Oddałam się ogrodowym marzeniom



i zrobiłam pierwszy plan działania. Postanowiłam zająć się rogiem ogrodu, czyli tym miejscem.






skończyć to miejsce (dosadzić niskie rośliny i nabyć nową ławkę).

Wędrówki po ogrodzie pokazały śmieszność i przeładowanie tej dekoracji. Biedny miłorząb - nie był dobrym modelem.



Ale rdza jest fajna




Już wiem, że donice terakotowe trzeba chronić przed mrozem




zaczynam widzieć różnicę w moich epidemiach STOP! NIE w epimediach





i widząc moje śnieżyczki przebiśniegi nieśmiało myślę o lutowej wyprawie do Holandii do śnieżyczkowych ogrodów