Gabrysia,
bardzo dziękuję.

Bajka o oku, które widziało inaczej i co innego niż właścicielka Takie: "Co słonko widziało?", ok?
Ja oczywiście byłam słonkiem
Zobaczcie i powiedzcie czy ta bajka nie jest piękna?















Ewa, jestem pełna podziwu i należy się wielki szacunek za wykonaną pracę
widoki jak na filmie wiesz którym!

Ewo, czasami mam odczucie, że Ty się ogrodem bawisz To taka przemyślana zabawa. I to mi się bardzo podoba!

No i jak tu nie przesadzać z zachwytami, jak każda ogrodniczka na swoje narzeka, a widziane innym okiem/obiektywem jest takie pięęękne! Mnie osobiście wciąż najbardziej urzeka warzywnik - te równe grządki i warzywka niczym rośliny ozdobne. Mój ideał

Aga, ogórki zbutwiały w ziemi (mokro zimno), dosiewał ojciec "po omacku", sałata się wyczerpała, nowa nie chce rosnąć (Lollo Rosso), dynie i cukinie żółte z zimna, pietruszka oporna, buraki wzeszły a jarmuż nie. Fasolki nie widać. Groszek piękny w wyobraźni tylko. I co z tego, że z daleka wygląda ładnie? Truskawka potrzebuje słońca, rośnie z orkiszem (jak wiecie truskawki wyściółkowałam słomą orkiszową. Jak zobaczyłam co skiełkowało, myślałam perz; na szczęście orkisz mi rośnie z truskawkami).

Kartofle ładne są, uczciwie dodam. A pomidory - przyjechała dostawa (od ojca) i jeszcze miałam swoje w zapasie, bo niepewna jestem urodzaju. Dosadzić trzeba było (a skąd wziąć miejsce nieplanowane?).
Chwast lada moment zarośnie wszystko - pada ciągle, ślizgam się na organicznie uszlachetnionej glinie.

Taka rzeczywistość.