Boćkowe perypetie ogrodkowe

Pszczelarnia 09:24, 14 sie 2012

Dołączył: 04 maj 2011
Posty: 29263

Do góry

Wena twórcza. No nie wiadomo. To zależy od pogody i towarzystwa dobrego.

____________________
Ewa Pszczelarnia. Wizytówka

Evchen 09:36, 14 sie 2012

Dołączył: 07 maj 2012
Posty: 4059

Do góry

Pszczelarnia napisał(a)

Boćku, ale u Ciebie na wątku ciekawie.

Imitatio według Arystotelesa to naśladowanie (nie ma podziału na naturę i nienaturę). Cała komedia grecka opiera się na "ale to już było".
"Quot capita tot sententia" - ile głów, tyle pomysłów. Również ogrodowych.

O.. nie można by było tego lepiej ująć

Krótko i zwięźle

Skupiając się na głowie i jej pomysłach dopiszę swoje trzy grosze, a mianowicie - naśladownictwo nie jest odwzorowywaniem sensu stricte, bo to jest niemożliwe. Każda kopia odbiega od pierwowzoru - ze względu na użytą materię i jej różnorodność. Niech ktoś znajdzie identyczne krzaki hortensji,... naśladując dążymy nieświadomie lub świadomie do doskonałości, bo ulepszamy, poprawiamy, aż w końcu zmieniamy to, co niegdyś było pierwowzorem.. aż efekt naszej pracy staje się modelem do naśladowania dla innych..
ale to przecież oczywistość...

____________________
http://www.ogrodowisko.pl/watek/3282-bb

nebel 03:44, 16 sie 2012

Dołączył: 12 lip 2012
Posty: 2470

Do góry

Hej,
powiedzcie gdzie 'bociek' lata?
Wywody na wątku bardzo ciekawne, ale czy "bociek' po powrocie nie będzie miał nic przeciw?

Chętnie włączę się do dyskuscji..

eve

____________________
Ogród Nebel

Madzenka 06:31, 16 sie 2012

Dołączył: 22 sty 2012
Posty: 57998

Do góry

Evchen napisał(a)

Boćku, ale u Ciebie na wątku ciekawie.

Imitatio według Arystotelesa to naśladowanie (nie ma podziału na naturę i nienaturę). Cała komedia grecka opiera się na "ale to już było".
"Quot capita tot sententia" - ile głów, tyle pomysłów. Również ogrodowych.

O.. nie można by było tego lepiej ująć
Krótko i zwięźle
Skupiając się na głowie i jej pomysłach dopiszę swoje trzy grosze, a mianowicie - naśladownictwo nie jest odwzorowywaniem sensu stricte, bo to jest niemożliwe. Każda kopia odbiega od pierwowzoru - ze względu na użytą materię i jej różnorodność. Niech ktoś znajdzie identyczne krzaki hortensji,... naśladując dążymy nieświadomie lub świadomie do doskonałości, bo ulepszamy, poprawiamy, aż w końcu zmieniamy to, co niegdyś było pierwowzorem.. aż efekt naszej pracy staje się modelem do naśladowania dla innych..
ale to przecież oczywistość...

Ev pocieszyłaś mniei. Zatem ja kopiując też tworzę nowe, króre się potem do kopiowania nadaje?

____________________
Madżenka ~~~~~ Madżenie ogrodnika sezon 2017 ~~~~~ Fotorelacje ~~~~~ Wizytówka

agata_chrosc... 08:32, 16 sie 2012

Dołączył: 28 lis 2011
Posty: 5351

Do góry

Marzena2007 napisał(a)

Boćku, ale u Ciebie na wątku ciekawie.

Imitatio według Arystotelesa to naśladowanie (nie ma podziału na naturę i nienaturę). Cała komedia grecka opiera się na "ale to już było".
"Quot capita tot sententia" - ile głów, tyle pomysłów. Również ogrodowych.

O.. nie można by było tego lepiej ująć
Krótko i zwięźle
Skupiając się na głowie i jej pomysłach dopiszę swoje trzy grosze, a mianowicie - naśladownictwo nie jest odwzorowywaniem sensu stricte, bo to jest niemożliwe. Każda kopia odbiega od pierwowzoru - ze względu na użytą materię i jej różnorodność. Niech ktoś znajdzie identyczne krzaki hortensji,... naśladując dążymy nieświadomie lub świadomie do doskonałości, bo ulepszamy, poprawiamy, aż w końcu zmieniamy to, co niegdyś było pierwowzorem.. aż efekt naszej pracy staje się modelem do naśladowania dla innych..
ale to przecież oczywistość...

Ev pocieszyłaś mniei. Zatem ja kopiując też tworzę nowe, króre się potem do kopiowania nadaje?

Bywa i tak, ale w historii sztuki przypadki to rzadkie i ograniczające się do wielkich mistrzów. Choćby renensans - za największą wartość uznawano kopiowanie starożytnych (imitatio antiquorum

). ALe Leonardo, Michał Anioł czy Rafael (żeby ograniczyć się do Wielkiej Trójki) robili to tak, że potem całe pokolenia wzorowały się na ich dziełach. Jednak zazwyczaj w nowożytnej historii sztuki wielkość powstawała na bazie buntu wobec zastanego. ALe do tego trzeba z kolei mieć odwagę i własną wizję. Też rzadkie

Więc może najlepiej iść za starożytnymi Rzymianami - po trochu od każdego i tworzyć własną całość. To taka szlachetniejsza odmiana naśladownictwa

____________________
ogród w Holandi

GabiK 08:48, 16 sie 2012

Dołączył: 04 lip 2011
Posty: 3376

Do góry

Agatko, trzeba jeszcze mieć dobre zatyczki do uszu, żeby nie słyszeć tych wszystkich co będą mówić - a co to za dziwadło, nie można tak czegoś sprawdzonego itd.. Mnie się wydaje, że nikt empatyczny i towarzyski nie będzie nowatorsko wielki. Wszyscy geniusze, to jakieś niedostosowane do społeczeństwa dziwaki.

____________________
Ogrodniczka in spe - Miniaturowy ogródek

agata_chrosc... 08:52, 16 sie 2012

Dołączył: 28 lis 2011
Posty: 5351

Do góry

Ale co też Ty Gabiku opowiadasz!

Rafael był przemiłym człowiekiem, towarzyskim i lubianym, Rembrandt był domatorem i nade wszystko kochał własną żonę, a Vermeer nigdy się z Harlemu nie ruszał i był sympatycznym sąsiadem. Tylko, że pamięta się o takich niespokojnych duchach bo to bardziej malownicze.

____________________
ogród w Holandi

monteverde 08:54, 16 sie 2012