Bożenko nadrobiłam zaległości u Ciebie, a sporo nagadałaś podziwiałam piękną historię kań, aż wprost nie do wiary, ze tak blisko dały się podejść, musiały być b. głodne a i podziękowanie miałaś piękne, takie przygody pozostają nie tylko żywe na fotkach ale i sercu na całe życie Wesoło się u Ciebie zrobiło za sprawą gifów, jak można teraz swoje emocje i nastroje dobitnie wyrazić, a zabawy przy tym co nie miara słyszę, że dopadło Cię przeziębienie, kuruj się bo zimowa fauna na Ciebie czeka

Jejku Bożenko ale przecudna opowieść o Kani ,dopiero teraz przeczytałam ,aż łezka w oku ,dzieki

Bogdziu, to powiem jeszcze, że M. wyciągnęłam wczoraj z łóżka, żeby przeczytał i powiedział to samo. I stał wpatrzony w monitor.