Kiedy wpadłam na informacje o wypluwkach i zdałam sobie sprawę z tego, kto jest naszym tajemniczym gościem w ogrodzie, to wpadłam w euforię! Zaczęłam czatować (oczywiście dyskretnie) wieczorami pod domem i w końcu udało mi się zobaczyć naszą sówkę na żywo. Internet podpowiedział, że jest to pójdźka. Później potwierdził nam to sąsiad, który jest ornitologiem. Jego również zachwyciło to odkrycie, bo ponoć ten gatunek jest w Polsce zanikający.
Od tamtej pory widywałam ją prawie codziennie i za każdym razem miałam ochotę skakać z radości.

W zeszłym roku znajomy naszego ornitologa (którego też bardzo ucieszyła wiadomość o pojawieniu się pójdźki) zaproponował, że zrobi dla niej budkę lęgową.
Budka jest zamontowana na nieużytkowym strychu i wygląda tak:

Z zewnątrz budynku jest wejście do budki wykonane z rury od rynny, pod którym właśnie dzisiaj zauważyłam świeże ślady, potwierdzające, że budka nareszcie została zasiedlona.
I tak oto spełnia się moje kolejne marzenie. Nie spodziewałam się, że to będzie tak szybko. Skoro sowy są z nami już czwarty sezon, to znaczy, że upodobały sobie lokalizację i zostaną tu na dłużej. W sumie bazę pokarmową mają rewelacyjną, bo nornic jest pod dostatkiem. Dodatkowo od tej strony budynku, gdzie mają budkę, jest świetne stanowisko obserwacyjne.
Plan na ten sezon jest taki, żeby zamontować fotopułapkę i obserwować naszych gości z nadzieją, że będą wyprowadzać kolejne lęgi.

Jaka fajna wiadomość. Cieszę się razem z tobą. Sowy są takie tajemnicze i dostojne.
Mam nadzieję, że doczekasz się wielu pokoleń.

Super fajnie mieć takich lokatorów też, bym przesiadywała po nocach i obserwowała ale będzie radość jak pojawią się młode, będę trzymać kciuki

Super mieć w ogrodzie takich współlokatorów i możliwość ich obserwacji.
Ja w ogrodzie wakacyjnym mam zimujące stado uszatek. Na wiosnę rozlatują się w swoje strony, ale jedna parka zawsze zostaje w pobliżu i wieczorami mogę obserwować jej bezszelestne przeloty nad tarasem.

antracyt napisał(a)

Super mieć w ogrodzie takich współlokatorów i możliwość ich obserwacji.
Ja w ogrodzie wakacyjnym mam zimujące stado uszatek. Na wiosnę rozlatują się w swoje strony, ale jedna parka zawsze zostaje w pobliżu i wieczorami mogę obserwować jej bezszelestne przeloty nad tarasem.

Uszatki też są wspaniałe. To właśnie ich wizerunek jest symbolem sowiej mądrości. Ja spodziewałam się u siebie puchacza, bo kiedyś było ich dużo w naszej okolicy. Cieszy mnie i zachwyca każde żywe stworzonko, jakie napotykam tutaj na wsi. Ostatnio krety zryły mi trawnik i jakoś nie przejęłam się tym. Pomyślałam sobie, że będzie mniej pędraków, a poza tym krety są przeurocze. Nornice w pierwszym momencie mnie zirytowały, ale zdałam sobie sprawę, że są podstawą diety sów i myszołowów (a tych też mamy w okolicy kilka), więc nie mam już pretensji o podgryzione korzenie. Przyroda jest fascynująca.

Podoba mi się Twoje podejście
W naszych okolicach gniazdują bieliki. Zdarza mi się je widywać podczas spacerów. Wczoraj, pierwszy raz przeleciał całkiem blisko, na polu zaraz przy moim domu. Piękny widok

antracyt

W naszych okolicach gniazdują bieliki. Zdarza mi się je widywać podczas spacerów. Wczoraj, pierwszy raz przeleciał całkiem blisko, na polu zaraz przy moim domu. Piękny widok

Bardzo zazdroszczę takiego sąsiedztwa. Ja tylko raz widziałam bielika i niestety z daleka, ale i tak zrobił na mnie ogromne wrażenie.

Super sprawa. Jak uda się powiększyć rodzinę tych sów to będziecie mieć udział wart opisania. Oby się udało