ach, te berberyski...
Kamienną rzeczkę i berberyski widziałam na własne gały i bardzo mi się podobały
Czytałam, że z tych małych berberysowych niby-to kulek można robić przepyszny dżem. Tylko ile to się trzeba nadziubać. To robota dla kogoś o mocnych nerwach.

agniecha973 napisał(a)

Ewa, u mnie jak już kiedyś pisałam - park narodowy, samo się musi wyłamać, he he. No może nie aż tak, ale wiele roślin tak traktuję. Co się przez zimę nie rozłoży, to wyciacham. Nawet po obcięciu wiosną carexów montana, zostawiłam liście pod kępkami.

A Ty myślisz, że ja nie mam rezerwatu?

agniecha973 napisał(a)

Dzięki Ewa. Szkolisz się w kompozycjach, że takie szczegóły wyłapujesz? Jakiś kurs może, hm?

niby, że kiedy?
Aga, ja się wczoraj do apteki udałam o 23.59 - wiem bo popatrzyłam akurat na zegar w samochodzie - bo jak godzinę wcześniej przechodziłam koło niej wracając do domu to zapomniałam nabyć stosowne medykamenta. Nawiasem mówiąc pięknie było o tej porze, cisza, pusto, pełnia księżyca albo coś koło tego. Zupełnie inne miasto..
Jakby nie mam czasu na kursy. Musiałabym całkowicie zrezygnować z widywania potomstwa a wszak nie po to rodziłam w bólach, nieprawdaż ? Trzykrotnie (no dobra, raz bez bóli)
Ale czytam sobie w autobusie to i owo. Autobusy i metro to wspaniałe wynalazki. Dzięki nim mam trochę czasu dla siebie .


Bardzo mi się pierwsze zdjęcie berberysowe podoba i pierwsze jarzmiankowe też. Chyba pojadę w piątek na działkę, też mam jakieś cebule do wetknięcia, w tym czosnki wędrowniczki. Nie mogą teraz paść zapomniane trupem na stołeczku w działkowej altance, skoro przyjechały z tak daleka. To by było bardzo nie w porządku.

Pszczelarnia napisał(a)

Aga, ścinanie i nieścinanie - porządność i nieporządność. To kwestie jednak umowne - umówmy się, jak to się mówi.

Bardzo umowne.
Można by prof. Zybertowicza sparafrazować ("Tak Pani zrozumiałą, jak Pani potrafiła zrozumieć"): Tyle widzimy piękna, ile potrafimy dostrzec. A nie tyle ile go jest.

No i co Wam tu kobietki odpisać?

Aga, zdecydowanie robota dla Kopciuszka i to gruboskórnego, bo one paskudnie kują! Czy Ty zauważyłaś, że rymujesz?

Ewa, no jasne, o rezerwat przyrody chodzi a nie o park narodowy. Ale u mnie i tak na większą skalę. Widzę przecież choćby po drzewkach owocowych jak ładnie mają u Ciebie.

Ewalm, no jasne, że to by było bardzo nie w porządku, nie możesz ich tak potraktować. Tylko zmobilizuj się, bo zima idzie A dlaczego Ty dopiero o 22.59 wracałaś do domu??? Z pracy dopiero???
Zdanie tego psora bardzo mi przypadło do gustu. Muszę zobaczyć co to za człowiek, więcej takich mądrości ma w zanadrzu?

Zdjęcia ze szronem śliczne. Pozdrówka zostawiam.

Bogdziu, bo ten szron chcąc nie chcąc jest uroczy, no trzeba mu to przyznać. Pozdrawiam.

Ze szronem mam jeszcze kilka:

kostrzewy owcze (jak one przez te 1,5 roku urosły!)



graba kawałek w szronie i pajęczynie...



carex montana poprzetykaną chwastami (zauważyłam u siebie małe siewki montany, tak mi się wydaje)

ale cudo ! ślicznie, u mnie posprzątał mróz jednego dnia 1 października i potem już było pozamiatane

I wrzosowisko, ale to już było, nudy...





i gloterię poprzeplataną rogownicą, która wyjątkowo kiepsko rośnie w kwaśnej ziemi