Aguś szkoda róż Głaskam twe loki

Oj, jak ja nie lubię jak się dzieją takie rzeczy - coś choruje na amen, albo zaleje i koniec. I roślin żal, i koncepcja do zmiany, cała się sypie. Trzeba zęby zacisnąć i trudno.
Wiem, że to Cię nie pocieszy, ale mój syn skosił przedwczoraj dwie rozrośnięte atkinidie, co na owoce były, męską i żeńską. Gapiostwo gorsze od choroby, a w uprawianie ogrodnictwa wliczone są z góry straty. Kupiłam dwie nowe na koszt jego kieszonkowego, sam wsadzi, żeby już pamiętał do końca życia i jeden dzień dłużej.

To guzowatość niestety . Wszystkie róże, które rosły w tym miejcu trzeba usunąć, jeżeli są jeszcze czyste, nieskażone (na pierwszy rzut oka) róże, to do donic je i z daleka od reszty, donice nie mogą mieć styczności także z glebą. Szybko się rozprzestrzeniła ta choroba, z której to szkółki? Obawiam się, że jeżeli te róże na innych rabatach są z tego samego źródła mogą również być chore, chyba, że.. co tam rosło wcześniej w tym miejscu?

No właśnie, na amen. Pamiętam jak Ci aleja głogowa padła. Drzew jeszcze bardziej żal niż róż.
To ja Ci powiem (dla pocieszenia), że mój syn ostatnio rh mi skosił. Ale to moja wina, bo za bardzo go chwasty otoczyły i nie było go dobrze widać. Mi to się przy takich stratach od razu podkowa na twarzy robi i jedno słowo rozczulające, a będę ryczeć. Ale chłopak się stara, pomaga, więc jakoś przebaczyłam, ale do końca dnia mu wypominałam na każdym kroku (niby w żartach, ale jednak)