Jak będę miała zły dzień i chandra jakowaś mnie dopadnie, to sobie będę przeglądać twoje zdjęcia. Jesteś dla mnie na równi z Anią z Lecę w kulki, mistrzynią klimatów Nie znam Cię, ale twoje zdjęcia dużo mówią o Tobie. Jestem po prostu zachwycona tym, jak pięknie pokazujesz świat wokół Ciebie Byłam na chyba na Twoim blogu " Dzień za dniem". Po zdjęciach skojarzyłam i nicku.

arcobaleno napisał(a)

Marta tak podana kawka to .........jak w raju
Jak zwylke ślicznie u ciebie

Arco,pospacerowałam sobie po ogrodzie.........
Cudnie.....!!!
Poznałam córcie....
Cudowne...!!!
A foty.....
Cudo...!!!

P.S. Po moim ogrodzie też biegają takie księżniczki...ale nie moje...tz. trochę moje bratanice...i ostatnio nawet robiłam i foty z limkami...

Piękne zdjęcia, nie mogę się napatrzeć...

zagladam sie przywitac pourlopowo...i oniemialam...jakiez zdjecia....
oj trudno oczy oderwac od tego ogrodu i twojego spojrzenia na to co wokol....
GRATULUJE!!!!!!

p.s
oleandry pierwsza klasa!!!!!!

pozdrawiam upalnie

irenko - jakbyś była kiedy w okolicy to zaproszenie aktualne

Enya - aleś mnie nachwaliła, aż się czerwienię ..dziekuję!

Diano - ja mam nadzieję, że kiedyś nam się uda na kawkę spiknąć

aniu_studio - dzieci są wdzięcznym obiektem fotografii! Uwielbiam uchwycać momenty ich beztroskiego dzieciństwa i bosych stópek na trawie

eliza - dziękuję

betysiu - witaj pourlopowo I dziękuję, że do mnie wpadlaś z wizytą!
Oleandry trenują moją cierpliwość - powinno kwitnąc już dawno - chyba trochę podmarzły albo obeschły zimą, potem były trochę podcinane i dlatego tak późno z tymi kwiatami startują, ale za to ile mają pąków (szczególnie ten mój stary różowy, bo białego dopiero co od Babci dostałam).
Ale wczoraj niestety burza go lekko sponiewierała, oczywiście leżał koroną na glebie z tymi pąkami wszystkimi, trochę go obłamało, wkurzyłam się na maksa! Nie cierpię takich wichur :/ Stałam w kuchennym oknie i modliłam się, żeby ostróżka przeżyła, bo właśnie zaczyna drugie kwitnienie - pierwsze kwiaty nie przeżyły właśnie starcia z burzą :/ Wyleciałam w tej wichurze z palikiem od plażowego parasola co to po niedzielnym wypadzie nad morze jeszcze nie schowany i dawaj obwiązywać i palikować tę ostróżkę - przeżyła Ale na ogrodzie śmietnik znowu, pełno małych gałązek, liści, śliwek w trawie i na rabatach - a wczoraj jeszcze cały dzień bez prądu - dopiero w nocy włączyli - i 3 rozbrykane dziewuchy w domu (dwie moje, jedna kuzynka "na wakacjach" )
Tak sobie obiecałam na urlopie, że ogród ogarnę i dom a tu jak na razie niewiele mi z tego wychodzi
Skończyliśmy przekopywać część skarpy i wymieniać tam ziemię, i nagle okazało się, że roślin zabrakło - nawet z podziału niewiele wyszło - czekam na targi rolne w Barzkowicach - może cos uda mi się tam upolować

Dziewczynyyyyyyyyyyy??? Tu z okolic Tak mi teraz do glowy przyszło - a Wy się nie wybieracie do Barzkowic?

Ana - co z naszą kawą?????? Pasuje Ci pojutrze?

Martuś, pojutrze nie mogę, wiozę siostrzenicę i jej kolezanki do Szczecina...a piątek??

Mnie też denerwuja te wichury, bo u mnie straszne przeciągi...profilaktycznie poznosiłam wszystko z tarasu co lzejsze...ale czasem to nawet krzesła wywraca

Ja nie wiem czy się do Barzkowic wybiorę - bo zawsze targi wypadają w naszą rocznicę slubu i moje urodziny i zazwyczaj jest impreza wtedy

Ania -w piątek miałam jechać z dziećmi na cały dzień do Babci mojej drugiej - na malinobranie Teraz Babcia jest u nas (u Mamy mojej dwa domy dalej) i miałam ją odwozić w piątek - chyba, ze zgodzi się na odwiezienie w czwartek- myslę, ze nie będzie problemu To wstępnie na piątek się umawiamy, ok?

Dla mnie Barzkowice to już prawie tradycja Jakoś tak mi się z początkiem jesieni zawsze kojarzą, z morzem wrzosów, z dyniami i z zakupem cebulowych Trwają zawsze 3 dni, więc może się uda?

ok, wstępnie na piątek

z Barzkowicami nie mówię nie Choc dla mnie rozpczęcie sezonu jesiennego to ewidentnie Święto Dyni nad Miedwiem

Oj - ubieglorocznego swięta dyni nie zapomnę Wybralam się sama z dzieciakami i nakupiłam tyle dyń, ze myślałam, ze nie dojdę do auta!
Trochę mi wstyd bo ogród zapuszczony nieco, moze mi się uda, choć największe chwasty powyrywać