Zgadzam się, fajnie jest oglądać ogród, który ma sympatycznego właściciela, to od razu widać, jak że ktoś zna i kocha swój ogród, tak na marginesie przydałoby się takie hulaj hopy, stałam daleko w kolejce po zakupy, co z tego jak babka za mną stanęła obok,

Bardzo ładne powojniki. Takie delikatne najbardziej lubię
Jeżeli chodzi o rozważania nad ogrodnikiem i jego ogrodem. Moim zdaniem oba te elementy są ze sobą nierozerwalnie powiązane. Osobowość ogrodnika odbija się w jego ogrodzie. Nie da się tego oddzielić.

Ogród to teraz jedna z niewielu oaz normalności. W nim wszystko toczy się zwykłym, znanym rytmem. Każde wyjście to ogrodu koi myśli i zmysły.
Nasze pokolenie zna ograniczenie wolności z własnego doświadczenia. Młodsi nigdy tego nie zaznali. Stąd trudniej im to pojąć. Te ostatnie smutne wieści, że niebezpieczeństwo czyha nie tylko na tych 70+, powinny przyspieszyć rozumienie powagi sytuacji.
Trzymaj się cieplutko.
Powikłania po lutowej grypie też mi się jeszcze dają we znaki. Nie regeneruję się już tak szybko jak jeszcze 10 lat temu.

Piękne zdjęcia wklejasz.

I ta zieleń trawki po lewej. Ach!

Miro - masz piękny ogród i te Twoje przecudne bratki...
Ja bardzo się cieszę
że posiadam ogród,a w tym okropnym czasie to już wybawienie
Głowa do góry i do ogrodu marsz(lol)...

Ech, wychodzenie z domu ograniczam do minimum i nie mam ani pół brateczka. Udało mi się za to kupić ziemię do wysiewów i wreszcie pomidorki wysieję. Ściskam Mirciu.

Miro, ślicznie wyglądają te niebieskie bratki w niebieskich donicach. Co robisz z bratkami w końcu maja, wysadzasz do ogrodu?
Kwitnący głóg, i w ogóle cały zakątek z nim, świetnie wygląda. I mebelki nowe bardzo mi się podobają. Mimo smutnego czasu, ogród jednak przynosi wiele radości.

I trzyma nas w pioniechoć szczerze to nawet nie zauważyłam, że już kalendarzowa, każdego roku czekałam niecierpliwie a teraz...mam wrażenie, że żyję dwutorowo.