Jest też problem z występowaniem. To - placowe - jest charakterystyczne dla szkodników występujących grupowo, trzymających się - niejako - gniazda, gdyż samica składa jaja w pobliżu szyjki korzeniowej rośliny, na której żerowała. W przpadku opuchlaka jest to kilkadziesiąt szt. Stąd placoowe uszkodzenia.


Pozdrawiam,

Mazan - Walerek

Przepraszam, nie zauważyłem, że posta wcięło. Dla chrząszczy wabikiem są kolory i zapach części nadziemnej, natomiast larwy WSZYSTKICH szkodników glebowych są informowane o korzeniach i ich smakowitości przez wydzieliny korzeniowe, szczególnie wydzielający się w procesie oddychania korzeniowego dwutlenek węgla jest pierwszym sygnałem, później są sygnały charakterystyczne dla każdego gatunku inny. Także informacją jest gestość wiązki korzeniowej oraz grubość korzeni przybyszowych, itd., itp.


Pozdrawiam,

Mazan - Walerek

Muszę przyznać, że jeden chrząszcz nie "urządzi" tak ogrodu. Wydaje się, że jest to kolejne pokolenie "własnego" chowu.Pierwsze ataki mogły przejść niezauważone. Od jaj do widocznego w skutkach żerowania upływa ok.2,5 - 3 miesiące, przygotowanie do zimowania /rozproszenie na większą głębokość/ kolejne 1,5 - 2 miesiące, dołużmy stadium poczwarki - a wszystko zacznie się zgadzać. Przecież zanim nastąpi znaczne w skutkach żerowanie też musi upłynąć ok. 1,5 miesiąca - drobne larwy nie powodują tak wysokich szkód. Możliwa też była "przerwa na żerowanie" powodowana zabiegami pielęgnacyjnymi i uprawowymi. Jak widać z tej 'wyliczanki' - możliwości jest wiele i własnych obserwacji nie zastąpi harmonogram, choćby najdokładniej opracowany.


Pozdrawiam,

Mazan - Walerek