Miłorząb niezła żarówka! Piękny kolor- daje po oczach! Mój po Ksawerym stracił wszystkie liście

Kasya – oj, świeci, świeci… Nawet nie jedna latarenka tylko trzy.

AgataP – no to jesteśmy umówione.

Margarete – dziękuję Małgoś, ale twojego jesiennego czempiona nic nie przebije !!!

yolka – dereń pagodowy kupiony za namową Naszej Bogdzi…to wszystko przez nią…to jej sprawka, że mam w ogrodzie taki śliczny okaz.

rozark – no…mi też się podoba

ren133 – naprawdę fajnie wygląda, zwłaszcza na ciemnozielonym tle.

Bogdzia – no coś ty, nie miałaś odwagi ??!!!. Przecież mnie znasz…nie strzeliłabym focha…raczej uśmiałabym się do łez.

Makusia – nie możliwe…naprawdę, Ksawery „oskubał” ci miłorzęba z liści?

Dereń pagodowy pierwszy raz mnie urzekł jak 4 lata temu byliśmy z moimi dzieciakami w Wojsławicach - tam jest taki cudny, rozłożysty i wielki.
Nasza Jankosia też ma piękny egzemplarz i twój nieduży ale już fajnie wygląda. U mnie za mało miejsca - on przecież rośnie gałęziami w szerz i w tym tkwi m.in.jego uroda.

Będę się zastanawiać nad tym dereniem i jak znam siebie znajdzie on u mnie miejsce

Margarete – u mnie dereń rośnie na końcu ogrodu gdzie tło stanowi ciemny żywopłot. Ma tam dużo miejsca , żeby się rozkładać, a w jego „stópkach” rośnie moja kolekcja host, więc czy bardziej się rozłoży na boki tym lepiej…więcej cienia będzie.

yolka – Jolu, derenia polecam, jest uroczy sam w sobie a dodatkowo rozświetla ciemne zakątki.

Jak to się mówi? „Nieszczęścia chodzą parami”? Noo… coś w tym jest… Wczoraj mój teść trafił do szpitala (bardzo niskie ciśnienie i tachykardia) a niecałą godzinę później moja teściowa, pociągnięta przez psa (coś podobnego jak nasza Krys) zaliczyła glebę. Zniszczone okulary i zmasakrowana twarz – opuchlizna, nos jak u boksera, zdarty podbródek i policzek, krwawy siniak na 25% twarzy, z przygryzioną wargą wyglądała jak rasowa murzynka i to po botoksie. Masakra. Pojechałam z nią na pogotowie – na szczęście obyło się bez złamanego nosa i bez wstrząśnienia mózgu…. ale i tak wygląda jakby wpadła pomiędzy stado rozpędzonych bizonów.

Ale za to dziś od rana miła niespodzianka. Znajoma przywiozła mi moje ulubione opieńki miodowe.
Całą skrzynkę…


…i ogromne wiadro (hmm…to raczej taka wielka donica…)


Sporo tego.


Postanowiłam podzielić się i zaraz zawiozłam te zdobycze do mojego taty, bo on też uwielbia te grzyby. Bardzo się ucieszył i wziął wszystkie. A wieczorem…
…dostawa!


Pychotka. Taki tata to skarb !!!

cieszę się, że na siniakach się skończyło

Oj Magda dobrze ze tylko tak sie skonczylo.

Miłorząb miodzio oj wierzę że nie masz czasu. a kiedy Ty go miewasz w ogóle!!!
buziaki za linka do projektów u mnie