Ja dorzucę jeszcze - Państwa i Miasta, a o gumie nie wspomnę bo to obowiązkowy punkt codziennego programu był, do tego jeszcze lunatyk na trzepaku + fikołki wszelkiej maści, jak raz gruchnęłam z górnego pałąka to w domu jeszcze lanie dostałam
Zabawy w wykopach a jakże, jak się jeszcze glina znalazła to już było lepienie na maksa. Do domu wracało się po zmroku - obojętnie czy lato czy zima, na podwórku było dzieciarni mnóstwo... teraz osiedla to wymarłe miasta pod tym względem.. dzieci nie potrafią organizować sobie zabawy... nic z nic... szkoda mi ich...

O tak, trzepak to było najważniejsze miejsce na osiedlu Te fikolki na nim to naprawdę ryzykowne były, że też nikomu nic się stało
Karty jaszcze, np w makao. Ja jeszcze bawilam się w wojnę, pistoletem bym patyk złamany na pol
A pamiętajcie gre w pomidora?

Z doskoku coś czytałam, widziałam działania u syna, u ciebie, Madziu, jesteś niesamowita

A ja lubiłam łazić po drzewach, każde było moje A dziś z trudem opanowuję lęk wysokości Melduję, że przesadziłam hosty spod hortensji pod brzozę, dostaną linię.

Madzia - "5cegieł" to taka urozmaicona wersja zabawy w chowanego. Układało się 5 kamieni , jeden na drugim - najwygodniej jak to były cegły albo ich fragmenty i tam jeden 'spał" czyli liczył np.do 30 potem szukał wszystkich po kolei oddalając się od tych cegieł ale nie za daleko. Musiał mieć je oku bo w każdej chwili mógł że swego ukrycia wyskoczyć ktoś jesscze nie odnaleziony, kopnąć w ten stosik cegieł i wtedy jeszcze raz chować się mogli ci wszyscy którzy już wcześniej zostali przez szukającego odkryci i "zaklepani", wtedy zabawa i szukanie zaczynało się od początku. Szukający szybko musiał ułożyć cegły w stosik na nowo i zaczynał w itd...fajnie było

Gosiek33 – pudełko kredy kosztuje 2-3 złote, a jaka zabawa dla dziecka. I chyba nie znam osoby, która by nie uśmiechnęła się na widok takich kolorowych, dziecięcych rysunków na chodniku.

AgataP – zabawa w wykopach, bieganie po hałdach piachu na placu budowy, chowanie się w betonowych drynach – to jest to !!! O rany, jakie to były czasy - wracaliśmy do domów brudni i zmęczeni, ale szczęśliwi.

jolanka – no, trzepak też był super. Godzinami wisiało się w różnych pozycjach i te fikołki do tyłu…och, fajnie tak powspominać. Zostały tylko wspomnienia…niestety. Po takim fikołku dziś, bolałoby mnie wszystko w trybie ciągłym a mój kręgosłup długo by mi tego nie wybaczył.

Milka – uwielbiam „działać” u syna. On jest mało ogródkowy, więc metamorfoza takiego ogrodu jest od razu powalająca i szczególnie cieszy oczy.

paniprzyroda – Oooo…po drzewach też łaziliśmy, ale to raczej chłopaki, żeby zaimponować dziewczynom

Margarete – „5 cegieł” nie znałam…może dlatego, że na naszym podwórku nie było cegieł. Wychowywałam się na typowym blokowisku wśród budynków z wielkiej płyty. Były trawniki, krzaki, ławki, boisko, plac zabaw z piaskownicą, ale cegły to raczej nie znalazłaś. Nawet, żeby narysować na asfalcie „klasy”, odłamywało się w piwnicy ze ściany kawałek tynku.

Szał przed świąteczny już za nami.
Groby posprzątane i umyte, kwiaty ułożone w piękne wiązanki, znicze kupione i zapalone...

Chwila zadumy i wspomnień...niekiedy łza w oku...

Teraz gorąca herbata z cytryną, masaż obolałych stóp i schnący na wieszaku mokry płaszcz.

Nikita napisał(a)

Szał przed świąteczny już za nami.
Groby posprzątane i umyte, kwiaty ułożone w piękne wiązanki, znicze kupione i zapalone...

Chwila zadumy i wspomnień...niekiedy łza w oku...

Teraz gorąca herbata z cytryną, masaż obolałych stóp i schnący na wieszaku mokry płaszcz.

Na "bohatera" się wczoraj latało po cmentarzu - widziałam- z gołą głową...a tu ziąb i deszcz....kiwałam do ciebie w tłumie ale nie zauważyłaś a wydzierac się nie chciałam - wiadomo każdy miał swoja marszrutę i do domu przy takiej paskudnej pogodzie...

Zaglądam, pozdrawiam