Nikita napisał(a)

Doniesienia z frontu
Krecich piramid przybywa!!! Delikwent w aksamitnym czarnym wdzianku nadal działa. Ludowe rękodzieło w postaci wbitych w ziemie prętów z puszkami po piwie zostało ominięte szerokim łukiem i kopce wykopane (choć jakby ich nie co mniej) w innej części ogrodu. Być może także zadziałała tutaj udostępniona przez mojego futrzaka sierść.

Jednym słowem pierwsza bitwa zakończona porażką, ale jeszcze się nie poddaję. Walczę nadal…wszak to tylko jedna bitwa….wojny jeszcze nie wygrał.
Za dobrą radą naszej koleżanki Ewy (bacowej) rozgarnęłam kopce, żeby sprawdzić za tydzień, które są aktywne. Teraz wytaczam ciężkie działa !!! Chemia zamówiona przez internet !!!

Jak zadziała daj namiar na priv....plissss

sylwia_slomc... - oj, przybywa , przybywa...nadal harcują u mnie.
Jak ciężka chemia zadziała to natychmiast dam znać.

Ja już prawie świętuję.
Mieszkanie posprzątane, choinka ubrana, prezenty kupione i ślicznie zapakowane, opłatek i sianko pod obrus też już jest…czekam teraz na biały puch z nieba i pierwszą gwiazdkę.







A to stroik do salonu dla mojego syna i dla jego dziewczyny (świeca w kolorze jednej ze ścian). Dotrze do nich niestety już po świętach.

Święta już za tydzień.
Wigilia którą pamiętam z dzieciństwa to pięknie ubrany stół u mojej babci, smakowite zapachy dobiegające z kuchni i cudnie pachnąca żywa choinka udekorowana w kolorowe kugle, które przywoził mój wujek z różnych zakątków Polski. Pamiętam iskrzący się brokatem śliczny szklany domek z kolorowymi okiennicami, bombki w kształcie szyszek i czerwonych muchomorów z błyszczącymi białymi kropkami, długie oszronione sople, roześmiane bałwanki, grubego dziadka mroza, błyszczące renifery, śmieszne kominiarze i szklaną marchewkę która zawsze wisiała tuż obok aksamitnego króliczka. I koniecznie na zielonym drzewku musiały być powieszone prawdziwe cukierki w kolorowych papierkach, które zawsze umiejętnie wyjadałam tak, że zostawały tylko puste opakowania.
Teraz babci już nie ma, a wigilijna kolacja do której zasiadamy się o zmroku w gronie najbliższych odbywa się u mojej mamy. Na stole leży biały obrus z grubej, mięsistej bawełny (teraz już takich nie ma), który w rodzinie jest od blisko 100 lat. Był własnością mojej prababci, która dostała go w prezencie ślubnym. W jednym z rogów tego obrusa jest pięknie, ręcznie haftowany czerwoną nitką misterny monogram prababci.
Jest choinka (sztuczna niestety), świąteczny stroik na stole, opłatek i sianko pod obrusem…och piękne są te święta.
Tylko te ilości kalorii które nie sposób przyswoić… No ale cóż takie są te święta, taka polska tradycja i taki ich urok.

Każdy zastanawia się teraz nad wigilijnym menu, jakie świąteczne potrawy podać, czym zaskoczyć w tym roku gości. Przypominamy sobie rodzinne przepisy, przygotowujemy potrawy według sprawdzonych receptur, zarówno tradycyjnych jak i tych bardziej nowoczesnych.
Jedno nie ulega wątpliwości - potraw wigilijnych powinno być 12 i wszystkie muszą być postne. Jakie konkretnie świąteczne specjały znajdą się na stole, zależy od indywidualnych upodobań, tradycji rodzinnych i regionu w którym mieszkamy.
W mojej rodzinie nadal żyje tradycja tych 12 świątecznych potraw, staramy się ją podtrzymywać i przekazywać z pokolenia na pokolenie. Są to dania typowo wigilijne (klasyka świąt bym powiedziała), ale i takie nieco zmodyfikowane, będące oznaką bardziej współczesnych czasów. Jedno jest pewnie…nigdy nie ma karpia – nikt w mojej rodzinie za nim nie przepada, więc raczej gustujemy w innych rybkach.

A jak wygląda mój stół wigilijny? Myślę, że tak jak wiele innych świątecznych stołów w Polsce centralnej. Zobaczcie sami. Może moje menu stanie się inspiracją dla kogoś z was… Jeśli ktoś zapragnie mieć któryś z przepisów, nie bójcie się wołać…

Wigilia, czyli dwanaście potraw, których nie może zabraknąć na moim stole w przeddzień Świąt Bożego Narodzenia.
(przypis autorki: słowo „lub” oznacza zamiennie w różnych latach, aby nie popaść w monotonię i rutynę).

zupa:
(1) barszcz czerwony z uszkami lub zupa grzybowa z łazankami lub zupa rybna
przystawki:
(2) pierogi z kapustą okraszone tłuszczem ze smażoną cebulką
(3) fasola „Jaś” okraszona bułką tartą przyrumienioną na tłuszczu
(4) ryba po grecku lub ryba w sezamie z salsą warzywną
(5) krokiety lub paszteciki z grzybami i kapustą
(6) pieczarki w panierce z bułki tartej lub pieczarki bez panierki, ale za to smażone na maśle z pieprzem cayenne lub boczniaki w panierce z „mąki” słonecznikowej

Opcjonalnie, gdy przyjdzie nam ochota na coś innego lub na specjalne życzenie któregoś z domowników: jako przystawka zamiennie może pojawić się: sałatka tradycyjna ziemniaczana, ryba w galarecie, pasztet z jajek, śledź w różnych wersjach lub tradycyjna sałatka śledziowa, często też gości na naszym stole śledź w oleju podany na „chmurce” z tradycyjnej sałatki ziemniaczanej.
Lecimy dalej….

danie główne:
(7) ryba panierowana + (8) kapusta z grochem + (9) kartofelki podsmażane z przyprawami w piekarniku [wszystko podane na jednym talerzu]
kompot:
(10) kompot z suszu – koniecznie z pomarańczą , cytryną i goździkami
deser:
(11) tradycyjne makiełki lub makaron z makiem i bakaliami lub ryż z jabłkiem, rodzynkami i śmietaną
ciasto:
(12) makowiec, piernik z bakaliami i sernik

Oczywiście dla zdrowotności i lepszego trawienia tych specjałów lampka czerwonego wina oraz kawa, herbata wedle życzenia.

Dziekuję Magda, pięknie wskrzsiłaś wspomnienia... przywołałaś moje z dzieciństwa

Piękne ozdoby i wspaniałe menu wigilijneBuziaki Madziu

No Kochana, zazdroszczę takiej organizacji, wszystko przygotowane

Przyszłam pooglądać dekoracje świąteczne,śliczne. U nas też Wigilia bardzo tradycyjna. Też mam piękne wspomnienia ze świąt obchodzonych w domu dziadków . Pamiętam jeszcze choinkę z palącym się na niej świeczkami zamiast lampek.

Magda jestes niesamowita,fajne opisalas swieta i menu u mnie podobnie bylo u mamy,dekoracje sliczne,buziaki