Piękna stipa! I bez czarny mnie zachwycił!
W ogóle śliczne zakątki u Ciebie!

Ewa, zajrzyj do mnie proszę, może Ty spotkałaś się z takim zamieraniem pędów lawendy i kocimiętki??

Anda napisał(a)

Tylko zwroc uwage, ze to Stipa calamagrostis Algäu. Tylko ta jest taka, prawie ze zimozielona. U mnie sie jeszcze nigdzie nie wysiala.

Zapisane wraz z fotografią.
Dziękuję

Anda napisał(a)

Mam Słonecznice pospolita.

I wytrzymują w takim małym zbiorniku?

Anda napisał(a)

Wacku, ta stipe bardzo lubie, mimo, ze w pelni kwitnienia sie poklada. Musze ja zwiazac, a w przyszlym roku dac obrecz.

Ewa a jak zimuje ta stipa? Czy rozsiewa się jak pony tails? Ona ma grubsze kwiatostany?

Ok, doczytalam, że się nie rozsiewa...
Ładna jest..kusząca bardzo.

O rany, ta stipa jest obłędna! No piękna. Pierwszy raz ją widzę. Zimuje bezproblemowo, tzn. jaką ma strefę? Bo u Ciebie generalnie trochę cieplej niż u nas.

Prześliczne ujęcia bylinówki z szałwiami.

O warzywach się nie wypowiadam, bo to dla mnie jakaś egzotyka jest.

I nad bzem czarnym powzdychałam. Cały czas dumam gdzie go ulokować w ogrodzie, no po prostu go pożądam, ale jakoś nijak nie mogę go wpasować w koncepcje twórcze.

Ewuś wypróbowałam przepis na placek z burakiem liściowym- dla mnie rewelacja - szybki, mega smaczny i udaję, że nie aż tak kaloryczny! Będę częściej powtarzać

U ciebie nawet warzywnik wygląda zwiewnie i romantycznie! Bajorko super (świetny pomysł tak w ogóle!), kadry powalają!

Anda napisał(a)

Tylko zwroc uwage, ze to Stipa calamagrostis Algäu. Tylko ta jest taka, prawie ze zimozielona. U mnie sie jeszcze nigdzie nie wysiala.

Niestety u nas nie przezimuje.. piszą że od -5 do -10.
Pony tez u mnie nie zimuje, a mam stosunkowo ciepło do reszty Polski.Jednak jako jednoroczna tez ma swój urok

Ożanka się faktycznie sieje

Dla mnie jednak zemstą jest fiołek.. są wszędzie i na każdej glebie. i bez gleby.. powoli dojrzewam do wytępienia go do zera.. po prostu nie ogarniam tej ilości we wszystkim..

Szerokim łukiem omijałam ogrody i ogrodników niemieckich.
Zaczynam czytać panią Renate Waas - dziękuję za temat i motyw do zastanowienia.