No właśnie z lektury książki tak jakby mi wynikło ), że dla niego podstawowym celem ogrodu jest "podtrzymywanie życia" (mam już dosyć słowa bioróżnorodność) a ładny wygląd czy miejsce do grania w piłkę są jakby mniej istotne.

Rzecz jasna, mogę się mylić, bo zdjęcia w książce są piękne i bynajmniej nie pokazywał tam zapuszczonych i zarośniętych dzikich ogrodów (które oczywiście byłyby najlepszym środowiskiem dla różnych żyjątek).

Ale zdecydowanie nie było tam minimalistycznych ogrodów składających się z samych traw i bylin

No popatrz Asiu, a Kingsbury w ksiazce pisanej wspolnie z Oudolfem Designing with plants z 2008 nie ma problemow z nasadzeniami preriowymi, bylinowymi. Chociaz w starym ogrodzie Oudolfa drzew tez jest troche. Tylko terenow lesnych raczej nie przypomina

No więc właśnie
Na dużych powierzchniach naśladują prerię, a na małych - las

Wiem czemu na małych powierzchniach nie próbują robić prerii, ale czemu na dużych nie chcą naśladować lasu - to już bardziej zastanawiające

W każdym razie, w "Plantnig. A new perspective" może nie było typowo leśnych ogrodów ale pojawiło się kilka zdjęć z rabatami bardziej zacienionymi (to były projekty Roya Diblika, o ile dobrze pamiętam).

Może chodziło o pokazanie, że matrycowy sposób sadzenia roślin sprawdza się nie tylko w słonecznych rabatach i dla światłolubnych roślin, ale jest bardziej uniwersalny?

A czy jest jakiś ogród, który nie sprzyja bioróżnorodności? Pomijam pola monokulturowe.

Nawet sam trawnik i tuje też sprzyjają ale w mniejszym zakresie. Pająk sobie znajdzie i tak swoją muchę. A ptak może założyć gniazdo, jak dojdzie do wniosku, że z głodu nie padnie.


EDIT: co do Noela, krytykuje Great Dixter, to dlaczego na Wyspy zwozi rośliny, które są tam obce?

PS Od pewnego czasu przestałam rozumieć Noela.

Pilnie słucham Waszej rozmowy o książce i podziwiam kondycję róż w donicach. Piękne są

A moze tu juz nie chodzi tylko o ogrody, tylko o inna perspektywe, odroznienie sie od Oudolfa i konkurencje?

Tak czy owak mysle, ze wszystkich tych ogrodowych designerow interesuje ogrodnictwo zgodne z natura, a nie przeciw niej. Tak przynajmniej zakladam

jolanka napisał(a)

Pilnie słucham Waszej rozmowy o książce i podziwiam kondycję róż w donicach. Piękne są

Jolanko Za rozami zima bede tesknic, wiec caly czas tylko chodze i je wacham

Pszczelarnia napisał(a)

A czy jest jakiś ogród, który nie sprzyja bioróżnorodności? Pomijam pola monokulturowe.

Nawet sam trawnik i tuje też sprzyjają ale w mniejszym zakresie. Pająk sobie znajdzie i tak swoją muchę. A ptak może założyć gniazdo, jak dojdzie do wniosku, że z głodu nie padnie.


EDIT: co do Noela, krytykuje Great Dixter, to dlaczego na Wyspy zwozi rośliny, które są tam obce?

PS Od pewnego czasu przestałam rozumieć Noela.

No właśnie chodzi o ten "zakres". Żeby się już tak tego Noela nie czepiać podam inny przykład: nie wiem czy znasz bloga Megimoher - ona z Twoich okolic jest
Uwielbia Szwecję i szwedzkie podejście do ogrodów i zieleni ogólnie. I jest wielką zwolenniczką dbania o zieleń przez zaniechanie. Zaniechanie, czyli np.: niekoszenie trawy regularnie tylko dwa razy w roku (przykład ze Szwecji: celowo pozostawione pobocza dróg, żeby mogły tam rozwijać się rzadko już spotykane rośliny polne) albo niesprzątanie parku z "chwastów" inaczej mówiąc - podszytu (przykład z Wrocławia)

Ja też się przysłuchuję, bo zaczątki ciekawj duskusji widzę Nie wtrącam się za bardzo, bo zauważyłam że czasem sieję niepotrzebny ferment i to zupełnie niechcący, ale... Ja osobiście uważam Noela za swoją bratnią duszę. Nie zawsze tak było, ale szczególnie w ostatnim czasie czytam u niego o wszystkich MOICH wątpliwościach dotyczących tworzenia ogrodów i miejsca (na osi czasu) w którym aktualnie się znajdujemy. Podoba mi się że zadaje pytania, sieje wątpliwości, zmusza do refleksji. Traktuje projekgowanie ogrodów jako sztukę często konceptualną. Wiadomo, że nie znajdzie to niegdy takiego poklasku jak znane, bezpieczne kombinacje roślinne w ramach z drewna teakowego i betonu architektonicznego rodem z pinteresta. Nawet pisał kiedyś o tym, że prawdziwa sztuka to często nie są te figuratywne obrazy z wernisaży na zaproszenie, choć bogaci, wpływowi, i tzw. "większość" będzie tak twierdziła, a sama ta "sztuka" będzie się dobrze prezentować. Myślę że to w ogóle zaczyna się rewolucja estetyczna. Dopuścimy do siebie pewne rzeczy, zaczniemy nie tylko akceptować, ale dostrzegać autentyczne piękno w spontaniczności roślinnej, a nawet je prowokować. Ja jestem tylko amatorem, ale czuję że znajdujemy się w naprawdę ciekawym momencie jeśli chodzi i sztukę projektowania ogrodów Nowa Perspektywa plus pochwała bioróżnorodności to jeszcze nie koniec, to przełom, który niesie szansę na rewolucję

Ale żem popłynęła Ale tak się ostatnio nakręciłam

Przyznam, ze nie czytam az tak wnikliwie designerow i mistrzow ogrodowych. Ostatnio czytuje romantycznych klasykow, np. Theodor Fontane, Jane Austin Jednak w zwiazku z ta wlasnie dyskusja nasunela mi sie taka mianowicie dygresja. Otoz jezyk np. Jane Austin a jezyk terazniejszy, te dialogi wtedy prowadzone, konwersacja jako sztuka - to po prostu piekno. Zaluje, ze nie potrafie ani tak bogato mowic ani pisac, zwlaszcza po niemiecku. To samo spostrzezenie nasuwa mi sie w zwiazku z ogrodami. Swiat roslin niby to sie poszerzyl, hodowcy staja na glowie, ale bogata bioroznorodnosc nie przeklada sie na ogrody. Jeszcze 200 lat temu bioroznorodnosc po prostu byla i nikt sie nad nia nie zastanawial. Ogrodnictwo bylo jednak swego rodzaju kunsztem i nie wszystkich na ten kunszt bylo stac. Tak samo jak wyksztalcenie. Czy jest tak, ze masowka zabija sztuke, kunszt? Rowniez sztuke ogrodowa?
Tez sobie poplynelam, a co mi tam