hankaandrus_44 napisał(a)

Wszyscy tak mamy, Elisko, nie ma zmiłowania, trzeba czekać.

To racja Hanuś, wszyscy wypatrujemy tego ciepełka, a ono zawieruszyło się gdzieś w czeluściach ciągnacej ogon zimy...

Bukszpanowa koniczynka z daleka wydaje się żywa, ale z bliska już taka nie jest

Ja myślę tak: Były 3 suche lata, wody było niewielke, podlewało się albo i nie. A Twoja koniczynka centralnie jak na patelni. Na dodatek centralnie na niej rosną 4 tuje. To są cholerne pijaki, i jeżeli chodzi o pokarm i napitek wszystkich ograbią.

Chyba musisz ich się pozbyć, Bo inaczej co rok będziesz miała problem, obojętnie co posadzisz. Korzenie tuj już są na pewno w bukszpanach albo i dalej. Wiem co mówię, Bo moje rosnące przy szklarni z nogami już są w środku. Tnę przy fundamencie wiosną, ale i tak jesienią juz są znowu, i coraz ich więcej.

I myśle, że to nie żadna choroba, ani ćma, tylko głód i pragnienie. Takie moje dociekanie przyczyn na Twojej pięknej aranżacji.

Haniu, dzięki za mądre słowa...masz z pewnością większe doświadczenie ogrodnicze niż ja...więc wiesz lepiej. Jeżeli chodzi o suszę, to moje rośliny tak bardzo jej nie odczuwały, ponieważ podlewałam ogród, po 4-5 godzin dziennie (od 19 do późnych godzin wieczornych), wylewając 3 - 3,5m3 wody...Rachunki były gigantyczne, ale nie mogłam pozwolić, by wszystko wyschło, i kasa wydana na rośliny poszła w niwecz...na dodatek praca włożona w ogród nie zostawała bez znaczenia. A bukszpany z uwagi na "patelnię" dostawały wody najwięcej...miałam nawet momenty zawahania, że robię źle lejąc im aż tyle. Posadzone są bardzo gęsto i listki nie wysychały, a grzyb może właśnie czekał na takie momenty...Sama już nie wiem, co tak naprawdę im zaszkodziło, a może wszystko na raz...ćmę też widywałam
A od tych wszystkich oprysków robi mi się niedobrze...

To wiem, ja staram się nie pryskać, ale swoje rośliny traktuję z konieczności po spartańsku, a co wypadnie, to się nie kłopoczę.

Nie muszę miec idealnie, ważne żebym miała przyzwoicie w porządku. Jak się uda z czasem to coś porobię, a jak nie, to też mi nikt łba nie ukręci i winy w całym szukał nie będzie. Musiałabym 3 lata nic nie robić, żebym miała eksmisję z ogrodu. A i tak mogę przed tym go odstą innemu chętnemu.

U Ciebie gorzej, jeszcze masz małżonka z którym konsultacje musisz prowadzić. Na temat nasadzen, na temat wykopów i w ogóle, na każdy temat. Może w końcu wyklaruje się sprawa z bukszpanami. Tego Wam życzę.

Po ostatnim przejrzeniu bukszpanu, pomyślałam, że ten sezon jeszcze go zostawię na miejscu, a może akurat odrośnie, w co powątpiewam coraz częściej.
Żeby go jednak wykopać, to będzie robota wielka, bo tam rośnie na obwódce 190 krzaczków, plus to co rośnie przez środek koniczynki. Korzenie mają wielgachne...
Poczekam więc jeszcze sezon.

Elisko, fajne zakupy, Twoje stokrotki ładniejsze, u mnie nie było wyboru, bo była tylko jedna czerwona i biała.
Trzymałam ten powojnik w ręce, ale sadzonka była marna
A za hortkami bukietowymi nie przepadam, zresztą nie mam miejsca, bo to duże krzewy.
Spróbuj zrobić miksturę z czosnku na grzyba w buksach, to alternatywa dla chemii, może będzie skuteczna.
Raz wykopywałam nieduży bukszpan, rosnący samotnie na trawie i myślałam, że wyzionę ducha, korzenie miał niesamowite.

Elisko, widzę, że bukszpan odrasta. Może po cięciu w ubiegłym roku zbyt mocno go przypaliło słonko. Myślę, że sobie poradzi.

O rany, mnie czeka przesadzenie co najmniej jednej dość dużej kuli bukszpanowej. Już się boję.

gogo napisał(a)

Elisko, fajne zakupy, Twoje stokrotki ładniejsze, u mnie nie było wyboru, bo była tylko jedna czerwona i biała.
Trzymałam ten powojnik w ręce, ale sadzonka była marna
A za hortkami bukietowymi nie przepadam, zresztą nie mam miejsca, bo to duże krzewy.
Spróbuj zrobić miksturę z czosnku na grzyba w buksach, to alternatywa dla chemii, może będzie skuteczna.
Raz wykopywałam nieduży bukszpan, rosnący samotnie na trawie i myślałam, że wyzionę ducha, korzenie miał niesamowite.

Stokrotki posadziłam w 3 żeliwne sagany, powinny mieć tam dobrze. U mnie zimnica i wszystko stoi w miejscu i czeka na ciepłe dni. Jakoś w tym roku ciężko wykaraskać się z tych zimnych powiewów.